Λάσπη στ' αστέρια

Το πολύ προκλητικό Arum italicum 4 Μαΐου, 2014

Ενδημικό και πολύ κοινό φυτό της νότιας Ευρώπης. Θα το βρούμε σε διάφορες τοποθεσίες, σε αραιά δάση, σε πολυετείς καλλιέργειες κυρίως σε σκιερά σημεία. Μονοκοτυλήδονο φυτό, πολυετές, με μεγάλα λογχοειδή, έμισχα φύλλα τα οποία εμφανίζει απο το φθινοπωρο. Ανθίζει την άνοιξη αποκαλύπτοντας τη μεγάλη κίτρινη σπάθη του, η οποία περιβάλλει τον επίσης κίτρινο σπάδικα. Κρυμμένα κάτω από τον σπάδικα βρίσκονται τα αρσενικά και θηλυκά άνθη του. Το arum αυτό, όπως και πολλά άλλα είδη της οικογένειας αυτής, για να προσελκύσουν τα μικρά έντομα που θα τα επικονιάσουν, τα άνθη τους παράγουν μια πολύ δυσάρεστη οσμή. Το είχαμε δει και όταν παρουσιάζαμε την αριστολοχία. Τα μικρά έντομα που προσελκύονται από τη μυρωδιά εισχωρώντας βαθειά στον σπάδικα, περνάνε πρώτα από μια σειρά τριχίδια που υπάρχουν και τα οπαία τα παγιδεύουν και στην προσπάθεια τους να φύγουν παίρνουν και τη γύρη από τα αρσενικά άνθη που βρίσκονται από κάτω. Στη συνέχεια επισκεπτόμενα άλλα άνθη από arum μεταφέρουν τη γύρη και γονιμοποιούν τα θηλυκά άνθη που βρίσκονται ακριβώς κάτω από τα αρσενικά. Μετά τη γονιμοποίηση, το καλοκαίρι, προβάλουν οι πράσινοι καρποί του που στην ωρίμανση τους γίνονται κόκκινοι. Ολόκληρο το φυτό είναι δηλητηριώδες και περισσότερο οι καρποί του. Παρ’ όλα αυτά, είναι περιζήτητη τροφή για τα αγριογούρουνα, τα οποία συχνά μου σκάβουν το κτήμα μου για να φάνε την πλούσια σε άμυλο κονδυλωματώδη ρίζα του.

Αντιγράφω από μια παλαιότερη ανάρτηση όταν παρουσιάζαμε ένα άλλο μέλος αυτής της παράξενης οικογένειας, το Arisarum vulgare.

Ολα τα φυτά της οικογένειας Araceae, αναγνωρίζονται εύκολα από το πολύ χαρακτηριστικό σχήμα που έχει η ταξιανθία τους και συχνά από τα γυαλιστερά, καρδιοειδή φύλλα τους με το μακρύ τους μίσχο.
Όλα τα είδη αυτής της οικογένειας είναι δηλητηριώδη, αφού στους ιστούς του φυτού υπάρχουν κρύσταλλοι σε σχήμα καρφίτσας από οξαλικό ασβέστιο (calcium oxalate). Κάποια είδη γίνονται εδώδιμα και καταναλώνονται αφού πρώτα ξεραθούν στον ήλιο ή βραστούν, όπως π.χ. η Colocasia esculenta, όπου οι κόνδυλοι της μετά το μαγείρεμα αποτελούν τροφή για κάποιους λαούς (taro).
Μερικά γνωστά μέλη της οικογένειας είναι η δρακοντιά, το περίφημο και σπάνιο Άρο του Διοσκουρίδη κ.α. Πολλά μέλη της οικογένειας αυτής, λόγω της παράξενης ανθοταξίας τους ή των εντυπωσιακών τους φύλλων, κατέληξαν και γέμισαν σχεδόν τα ανθοπωλεία, όπως το φιλόδεντρο (Philodendron), το Zamioculcas zamiifolia, το ανθούριο (Anthurium ), η Alocasia , η διφφενμπάχια (Dieffenbachia), το σπαθίφυλλο (Spathiphyllum), αρκετά Αροειδή, το καλάντιο ( Caladium), το αγλαόνεμα (Aglaonema) και πολλά πολλά άλλα, όλα καταγόμενα από τροπικές περιοχές και κυρίως από τροπικά βροχερά δάση.

Οικογένεια: Araceae
Γένος: Arum
Είδος: Arum italicum ή δρακοντιά ή φιδόχορτο ή Italian lords-and-ladies ή Orange Candleflower ή Cuckoo’s Pint. (περισσότερα…)

Anagallis arvensis, (Αναγαλλίς η αρουραία) 25 Απριλίου, 2012

Ετήσια ή διετής, έρπουσα ή όρθια πόα. Ενδημικό της Ευρώπης και Ασίας, πλέον κυκλοφορεί και στη βόρεια Αμερική. Υπάρχουν περί τα 25 είδη αυτής και στην Ελλάδα 2. Θα τη βρούμε σε χαμηλά υψόμετρα σε καλλιεργούμενα και μη χωράφια, πλευρές δρόμων κ.λ.π., συνήθως σε ελαφρά εδάφη και σε σημεία όπου υπάρχει υγρασία και δεν εκτίθενται απ’ ευθείας στο φως.
Τα πολύ κομψά μικρά άνθη του, ούτε 2 εκατοστά δεν είναι, θα τα δούμε σε διάφορους χρωματισμούς, όπως πορτοκαλί, ροζ, μπλε.
Το φυτό αυτό ανήκει στα δηλητηριώδη φυτά, μιας και όλα τα μέρη του περιέχουν σαπωνίνες και άλλες τοξικές ουσίες. Είναι τοξικό και για τα ζώα και τα πτηνά και πολύ τοξικό για τα ψάρια. Αποφύγετε να αγγίξετε τα άνθη αφού ακόμη και στα τριχίδια του άνθους της περιέχεται μια ουσία η οποία μπορεί να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις. (περισσότερα…)

Ornithogalum umbellatum, (Ορνιθόγαλο το σκιαδιανθές) 10 Απριλίου, 2012

Πολυετής βολβώδης πόα, με γύρω στα 100 είδη να κυκλοφορούν στην Ευρώπη, Ασία και Αφρική ενώ στην Ελλάδα απαντώνται πάνω από 20 είδη.
Χαρακτηριστικό του τα πολύ κομψά λευκά άνθη του που βγάζει από τον κορμό του και τα οποία εξωτερικά είναι πράσινα με λευκές γραμμώσεις κατά μήκος στα άκρα. Λόγω του αστεροειδούς σχήματος του άνθους το λένε και αστέρι της βηθλεέμ. Το όνομα του το πήρε από τις ελληνικές λέξεις όρνιθα και γάλα, κάτι σαν του πουλιού το γάλα. Μη ρωτήσετε όμως το γιατί, δεν ξέρω και ούτε μπόρεσα να βρω.
Τα αλκαλοειδή που περιέχει το καθιστούν δηλητηριώδες φυτό.
Θα το συναντήσουμε σε λιβάδια, μέσα σε πολυετείς καλλιέργειες, και γενικότερα σε ανοιχτές και πετρώδεις τοποθεσίες, σε χαμηλά και μέσα υψόμετρα.

Οικογένεια: Liliaceae
Γένος: Ornithogalum
Είδος: Ornithogalum umbellatum ή Ορνιθόγαλο το σκιαδιανθές (περισσότερα…)

Το βιολογικό ρολόι των κολχικών δουλεύει καμπάνα! 21 Σεπτεμβρίου, 2011

Το πρώτο λουλούδι του φθινοπώρου είναι εδώ. Σε πείσμα ενός καλοκαιριού που δεν λέει να φύγει, μιας θερμοκρασίας που δεν θέλει να κατεβεί κάτω από τους 25 βαθμούς, της βροχής που δεν λέει να έρθει κοντά 5 μήνες τώρα, τα κολχικά βρήκαν το τρόπο τους να ξεμυτίσουν και να ανθίσουν.
Το Colchicum macrophyllum είναι το ωραιότερο κολχικό και ανθίζει πολύ νωρίς το φθινόπωρο.
Και μη ξεχνάμε ότι τα κολχικά είναι εξαιρετικά δηλητηριώδη φυτά. Έχουμε γράψει αναλυτικά για τα κολχικά και τη διαφορά τους από τους ακίνδυνους κρόκους εδώ. (περισσότερα…)

Ποιός έφαγε τον αγλέουρα; ε, εε; 7 Μαρτίου, 2011

Μας ζητήσατε επίμονα με δεκάδες μειλ νέο διαγωνισμό με τα γνωστά του πλέον δώρα. 😀
Το ποστ αυτό δεν είναι πολιτικό, οπότε απαντήσεις που περιέχουν ονόματα πολιτικών, δημοσιογράφων, λαμόγιων και λοιπών συγγενών, δεν γίνονται δεκτές.
[η απάντηση σε επόμενο ποστ]

Arisarum vulgare (ο Δαυίδ μιας μεγάλης και παράξενης οικογένειας) 12 Ιανουαρίου, 2011

Ενδημικό πολυετές φυτό της μεσογείου, ευρέως διαδεδομένο, ύψους όχι μεγαλύτερου από 30 cm, θα το δούμε να ανθίζει μέσα στο χειμώνα σε δροσερές (και πολύ συχνά, σκιερές) τοποθεσίες, σε χαμηλά υψόμετρα.
Ένα μεγάλο «χωνί» περιβάλλει το σπάδικα που εμείς το βλέπουμε σαν ένα περίεργο εξάρτημα σαν φίδι, που προεξέχει του χωνιού και στην άλλη άκρη του, βαθιά μέσα στο «χωνί» βρίσκονται τα αρσενικά και θηλυκά άνθη του. Προφανώς και το εξάρτημα αυτό παίζει το ρόλο του στη διαδικασία της γονιμοποίησης. Ελκύει τα μικρά έντομα και περπατώντας το φτάνουν στα άνθη.
Πολλά είδη της οικογένειας αυτής για να προσελκύσουν τα έντομα που θα τα επικονιάσουν, τα άνθη τους παράγουν μια πολύ δυσάρεστη οσμή. Το είχαμε δει και όταν παρουσιάζαμε την αριστολοχία. (περισσότερα…)

Ιξός, δηλητηριώδες παράσιτο ή θαυματουργό φυτό; 22 Δεκεμβρίου, 2010

Ο ιξός δεν είναι άλλος από το γνωστό σε όλους τους έλληνες γκί. Δεν υπάρχει σπίτι, και στο τελευταίο χωριό της Ελλάδας, που να μη διακοσμείται, τα Χριστούγεννα, με λίγα κλαδιά γκί.
[-μωρή βασίλω, για δεν έβαλες γκί στο σπίτ φέτος;
-αφού έχω πένθος μαρή. Πέρσι τέτοιον καιρό δεν χάσαμε την καλή μας την γελάδα;
(παρένθεση μέσα στη παρένθεση: από τροχαίο πήγε η κακομοίρα, και να σας προλάβω, όχι δεν έτρεχε πολύ, αφηρημένη ήταν ως συνήθως, και ήρθε μια νταλίκα από το πουθενά και την πήρε παραμάζωμα)
Το ανωτέρω είναι απόσπασμα από ένα συνηθισμένο rural χριστουγεννιάτικο διάλογο] 😀
Τέλος πάντων, κλείνω άρον άρον τις παρενθέσεις, αλλάζω θέμα και θέτω ένα θεμελιώδες ερώτημα:
Τι έκανε όλη μέρα ο γέρος Πανοραμίξ πάνω σε βελανιδιές με ένα χρυσό πριόνι δρεπάνι στο χέρι;
Έπαιζε τη σοφτ εκδοχή του σχιζοφρενή δολοφόνου με το πριόνι; Πριόνιζε το δέντρο που καθόταν; Ιξό μάζευε ο δρυίδης μας, για να φτιάξει το ρημάδι το θαυματουργό του φίλτρο που γινόταν ανάρπαστο κάθε φορά.

Ποιο είναι λοιπόν αυτό το «περίεργο φυτό» και γιατί το συνοδεύουν τόσες δοξασίες και μύθοι; (περισσότερα…)

Η ευφάνταστη Aristolochia sempervirens! (και πανούργα να την πείτε, μέσα είστε) 15 Ιουνίου, 2010

Η Aristolochia sempervirens ανήκει σε μια μεγάλη οικογένεια, η οποία απαριθμεί περί τα 500 είδη σε όλο τον κόσμο. Ένα από τα δέκα που συναντούμε και στην Ελλάδα είναι και η Aristolochia sempervirens, ενδημικό είδος της ανατολικής μεσογείου. Θα τη βρούμε σε χαμηλά και μεσαία υψόμετρα, κυρίως μέσα σε φυτικούς φράχτες.
Είναι πολυετές, αναρριχητικό φυτό με φύλλα καρδιόσχημα και άνθη σφαιρικά στη βάση και στη συνέχεια σωληνοειδές σχήμα που πλαταίνει στο χείλος. Δεν έχει καθόλου πέταλα.
Τα άνθη της έχουν επινοήσει ένα πολύ ιδιαίτερο, (σατανικό θα τον έλεγα), μηχανισμό γονιμοποίησης. (περισσότερα…)

Στης πικροδάφνης τον ανθό ( Nerium oleander) 13 Μαΐου, 2010

Αν και η πικροδάφνη μπαίνει άνετα στη λίστα με τα 5 πιο δηλητηριώδη φυτά στον κόσμο, παρ’ όλα αυτά θα την βρούμε παντού. Από τις άκρες των δρόμων και των εθνικών οδών μέχρι σε αυλές σπιτιών ακόμη και σχολείων. Σε πάρκα αναψυχής, νησίδες δρόμων, πεζοδρόμια και πλατείες. Την έχω δει ακόμη, ΠΟΛΥ ΚΑΚΩΣ, και σε αυλές παιδικών σταθμών.
Ενδημικό φυτό της μεσόγειου και της νότιο δυτικής Ασίας, πλέον μπορούμε να το βρούμε παντού στον κόσμο, εκτός τα πολύ ψυχρά κλίματα, σαν καλλωπιστικό φυτό. Το πλούσιο φύλλωμα που βγάζει και η παρατεταμένη εντυπωσιακή ανθοφορία της όλο το καλοκαίρι, έχει κάνει την πικροδάφνη δημοφιλές φυτό στη διαμόρφωση εξωτερικών και κοινόχρηστων χώρων. (περισσότερα…)