φρούτα | Λάσπη στ' αστέρια

«Έρχεται χειμώνας, μη ξεχάσω ν’ ανθίσω!»… [updated] 12 Δεκεμβρίου, 2007

Posted by μούργος in Χωρίς κατηγορία.
Tags: φρούτα, Φωτογραφία, Photo
59 Σχόλια

… λέει η Μουσμουλιά, ένα από τα πολύ ελάχιστα οπωροφόρα δέντρα που ανθοφορούν αυτή την εποχή.

Μουσμουλιά (Mespilus Japonica)

Αειθαλές καρποφόρο φυτό, καταγόμενο από Ιαπωνία και Κίνα και με μακρά ιστορία πίσω του, μας δίνει το πρώτο φρούτο της άνοιξης το εύγευστο, ελαφρά υπόξινο –κίτρινο στο χρώμα- μούσμουλο.
Οργανωμένες καλλιέργειες στην Ελλάδα, μάλλον δεν υπάρχουν, συνήθως είναι διάσπαρτα δέντρα μέσα σε οπωρώνες.
Συχνά, το χρησιμοποιούν και σαν καλλωπιστικό δέντρο για το πολύ πλούσιο φύλλωμα της.
Έχει μεγάλα λογχοειδή και δερματώδη φύλλα, γυαλιστερά και σκούρα πράσινα από τη πάνω πλευρά των και χνουδωτά από την κάτω.
Δεν ξέρω πόσο αρέσει στους ανθρώπους ο καρπός της , αλλά τα άνθη της τα λατρεύουν οι μέλισσες.

Ο βασικός λόγος είναι ότι είναι σχεδόν το μοναδικό φυτό που έχει πάρα πολύ πλούσια ανθοφορία, η οποία κρατάει και πολύ καιρό, τέτοια δύσκολη εποχή για τη διατροφή τους (Δεκέμβριος).
Και οι μέλισσες τρυγούν το νέκταρ και τη γύρη τους.
Τα άνθη της είναι λευκοκίτρινα με ένα πολύ έντονο ,ευχάριστο και χαρακτηριστικό άρωμα. Εμένα μου θυμίζει άρωμα από μπαχαρικά ανακατωμένα, πολλοί λένε ότι έχει μια αίσθηση πικραμύγδαλου.
Πάνω στην ίδια ταξιανθία (βότρυς) θα δεις πολύ μεγάλο αριθμό από άνθη πλαισιωμένα από πλούσιο χνούδι, καθώς επίσης, θα διακρίνεις από κλειστά μπουμπούκια μέχρι άνθη σε πλήρη ανάπτυξη.

Αυτό μπορούμε να το δούμε και στην καρποφορία , όπου διακρίνουμε από άωρα και μικρά μούσμουλα μέχρι πολύ ώριμα.
Και επειδή τίποτα δεν είναι στην τύχη του στη φύση, (περισσότερα…)

Το μήλο της Ανατολής (λωτός) 4 Δεκεμβρίου, 2007

Posted by μούργος in Χωρίς κατηγορία.
Tags: fruits, φρούτα, Φωτογραφία, Photo
104 Σχόλια

Λέγεται και έτσι ο λωτός ή διόσπυρος (Diospyros Kaki, Οικογένεια: Ebenaceae, Γένος: Diospyros), μια και μας ήρθε από την Ανατολή (Κίνα-Ιαπωνία). Τροπικό δέντρο, μόνο λίγα από τα 400 είδη που έχει το γένος μπορούν να ευδοκιμήσουν στις εύκρατες ζώνες.
Το έφεραν πρώτοι στη δύση, Ισπανοί θαλασσοπόροι από την Άπω Ανατολή.
Οι λωτοί που έφαγαν οι σύντροφοι του Οδυσσέα δεν έχει ξεκαθαριστεί τι ακριβώς φυτό ήταν. Πάντως σίγουρα δεν είναι οι ίδιοι που έφεραν οι Ισπανοί.
Η όχι τόσο μεγάλη εξάπλωση του, οφείλεται μάλλον στο γεγονός ότι τα φυτά που ήρθαν στην Ευρώπη ανήκαν στις στυφές ποικιλίες , δηλ. τρώγονται μόνο όταν ωριμάσουν πολύ καλά και μετά την πλήρη ωρίμανση συντηρούνται για πολύ λίγο χρονικό διάστημα, (υπάρχουν και μη στυφές ποικιλίες που τρώγονται όπως το μήλο).
Οργανωμένες καλλιέργειες λωτού στην Ελλάδα είναι ελάχιστες, η καλλιέργεια του περιορίζεται σε μεμονωμένα φυτά μέσα σε οπωρώνες και σε μικρούς κήπους, περισσότερο ως καλλωπιστικά φυτά.

Κυρίως τρώγεται νωπός, στη δε Ανατολή ο καρπός τρώγεται πολύ και ως αποξηραμένος. Στη μεταποίηση χρησιμοποιείται για παρασκευή χυμού, αλκοολικού ποτού, (στην Ιαπωνία χρησιμοποιείται στην παρασκευή του sake). (περισσότερα…)