Σκίουρος, επιδέξιος ακροβάτης αλλά μεγάλο κλεφτρόνι!

Αεικίνητος αναρριχητής των δέντρων, τα ανεβαίνει και τα κατεβαίνει με τρομερή ταχύτητα και επιδεξιότητα. Με τη ίδια ευκολία πετά και από το ένα δέντρο στο άλλο ακόμη και όταν έχουν πολλά μέτρα απόσταση. Τη χαρακτηριστική τεράστια φουντωτή ουρά του τη χρησιμοποιεί για ισορροπία αλλά και ως πηδάλιο.
Τον τύπο που βλέπεται στη φωτο τον αντίκρισα κάποιο ξημέρωμα που διανυκτέρευσα στο κτήμα. Κοιμόμουν σε ένα χώρο που έχει μόνο τζάμια γύρω γύρω και κάποια στιγμή το ξημέρωμα ανοίγω τα μάτια μου και τον βλέπω πάνω στο τεράστιο πουρνάρι που σκεπάζει το σπίτι, σχεδόν πάνω από το κεφάλι μου, να με παρατηρεί με περιέργεια. Ίσια που πρόλαβα να πάρω τη μηχανή και να βγάλω αυτή τη φωτο γιατί αστραπιαία εξαφανίστηκε πάνω στα σύρματα του αμπελιού και χάθηκε σε κάτι πουρνάρια.

Ο σκίουρος τρώει τα πάντα αλλά τρελαίνεται με ότι μπορεί να ροκανίσει με τους κοπτήρες του. Οι σκίουροι αποτελούν μια από τις 7 πληγές του κτήματος μου. Δεν έχω προλάβει να φάω κανένα καρύδι, κανένα αμύγδαλο και κανένα κάστανο από τα αντίστοιχα δέντρα. Είναι τόσο τολμηρό ζώο, στα όρια του θράσους, που διόλου δεν θα εκπλαγώ αν κάποια μέρα θα αρχίσει να μου φτύνει και τα τσόφλια από τα ξηροκάρπια που θα μασουλάει προκλητικά πάνω στα δέντρα.