Lost City 8 Μαρτίου, 2007
Posted by σεφ-γκρέκο in Art.Tags: Art, Ποίηση, Τέχνη
5 Σχόλια
He never though
he was walking in the lost city
His friends said so
and the people he met said so – and everyone
he knew whould surely have said so
But he felt different
He felt
the way a lost man
walking in a lost city whould felt
(Κάρολος Κουν)
(περισσότερα…)
«πράγματα ασήμαντα ορίζουν τη ζωή» 5 Μαρτίου, 2007
Posted by μούργος in Χωρίς κατηγορία.Tags: clouds, σύννεφα, Περιβάλλον, Ποίηση, Φωτογραφία, Photo
8 Σχόλια
απο την συλλογή του Νίκου Χουλιαρά «ο χρόνος είναι πάντα με το μέρος του«
Νίκος Χουλιαράς «καθημερινό» 5 Μαρτίου, 2007
Posted by μούργος in Χωρίς κατηγορία.Tags: Ποίηση, Φωτογραφία, Photo
2 Σχόλια
από την συλλογή του Νίκου Χουλιαρά «ο χρόνος είναι πάντα με το μέρος του»
στη φώτο η σέληνη μόλις βγαίνει απο τον Πάρνωνα.
Νίκος Χουλιαράς «το χιόνι που ήξερα» 5 Μαρτίου, 2007
Posted by μούργος in Χωρίς κατηγορία.Tags: clouds, σύννεφα, Ποίηση, Φωτογραφία, Photo
1 comment so far
«πλατεία Αμερικής» 1 Μαρτίου, 2007
Posted by σεφ-γκρέκο in Χωρίς κατηγορία.Tags: Απόψεις, Ποίηση, Φωτογραφία, Opinion, Photo
6 Σχόλια
Ηταν ένα κουταβάκι ένα αδέσποτο σκυλάκι
μια Δευτέρα στη Πλατεία Αμερικής
…
που δεν το υιοθέτησε κανείς
Ηταν μια μικρή αγάπη – φοβισμένη ντελικάτη
που την άγγιξες μονάχα ένα λεπτό
… (περισσότερα…)
του κυρ Βοριά 24 Φεβρουαρίου, 2007
Posted by σεφ-γκρέκο in Art.Tags: Art, Παράδοση, Ποίηση, κυρα Ντάκενα
4 Σχόλια
Αντε μπρε να σας επώ τσι εγώ ‘να μποίημα που το μαθένα των εγγονιώ μου -μήπως τσε φοβηθούν τη θάλλασα που δεν εμπόργια ‘γω γριά ζυναίκα να ντα ξανοίγω…
Ο κυρ Βοριάς παρήγγειλε όλων των καραβιώνε
— Καράβια π’ αρμενίζετε, κάτεργα που κινάτε,
εμπάτε στα λιμάνια σας, γιατί θε να φυσήξω,
ν’ ασπρίσω κάμπους και βουνά, να κρυώσω κρυές βρυσούλες,
κι όσα καράβια τ’ άκουσαν, όλα λιμάνι πιάνουν. (περισσότερα…)
Βρεττάκος – Descartes (σημειώσατε…) 22 Φεβρουαρίου, 2007
Posted by σεφ-γκρέκο in Χωρίς κατηγορία.Tags: Απόψεις, Μουσική, Ποίηση, Music, Opinion
6 Σχόλια
Ο Νικηφόρος Βρεττάκος είχε γράψει…
«.. αγαπώ άρα υπάρχω ..»
αντιδιαστέλλοντάς το στη καρτεσιανή φιλοσοφική θεώρηση του «.. σκέφτομαι άρα υπάρχω ..». Και τα δύο σοφά, αλλά τελικά δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Στις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής μας -σχεδόν ασυνείδητα- θα ακολουθήσουμε το ένα χωρίς να ενδιαφερθούμε για το άλλο.
Τι διαλέξαμε λοιπόν;
ή αλλιώς: που θα ποντάρουμε την ζωή μας;
Ό,τι ακολουθεί αφιερώνεται σε όσους διάλεξαν το «αγαπώ». (περισσότερα…)
Μια στιγμού- λα μόνο 20 Φεβρουαρίου, 2007
Posted by σεφ-γκρέκο in Art.Tags: Art, Ποίηση, Τέχνη
2 Σχόλια
Κι άλλα κρυμμένα πίσω απ’ τον φεγγίτη
Που παλεύαν τις ρόδινες κορδέλες
Μια στιγμού-
Λα μόνο
Τα γυμνά στήθη
Τα τρεμάμενα σπαρτά μεσ’ τους κάμπους
Όπου ευφραίνονται οι ακρίδες
Άνοιξη σάλτο της ακρίδας
Άνοιξη μήτρα σκοτεινή
Άνοιξη πράξη ακατονόμαστη
Οδυσσέα Ελύτη, 1939.
