jump to navigation

Οι άγριες φράουλες… 13 Ιουνίου, 2010

Posted by μούργος in fruits, φρούτα, φύση, Αυτοφυή φυτά, Φωτογραφία, αγριολούλουδα, nature, Photo, wildflowers.
trackback

…του Ινγκμαρ Μούργου…
…εμφανίζονται και φέτος με πολύ μεγάλη επιτυχία σε ξέφωτα από δάση, σε μέσα υψόμετρα.

Αφιερωμένες στην Ιδιαιτέρα που είχε τα γενέθλια της. 🙂
[ελπίζω να το θυμάσαι ιδιαιτέρα αυτό το ποστ, στη Θεσσαλονίκη, όταν θα φέρεις τις πίτες και τα γλυκά ε; ]

Σχόλια»

1. Νίκος - 13 Ιουνίου, 2010

Θα στείλεις τίποτα;

Μου αρέσει!

2. faros - 14 Ιουνίου, 2010

Καλά το … By Ινγκμαρ Μούργου … ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ! 😀

Καλημέρα και Καλή Βδομάδα !

υ.γ. και … ζήλεψα … τυχερή Ιδιαιτέρα … 😀

Μου αρέσει!

3. Ιδιαιτέρα Γραμματεύς - 14 Ιουνίου, 2010

Μπου, χουουουου 😥 😥 😥
τώρα συγκινήθηκα!
με πήραν τα ζουμιά! (βλ. ανωτέρω)
το καλύτερο δώρο έβερ!
Δεν ξεχνάω τίποτε!

Μου αρέσει!

4. silia - 14 Ιουνίου, 2010

Πω πω !… Πανέμορφες …
Λυμπιστικές …
… σαν νεανικό πάθος …
… σαν αίμα …
Αχ , φίλε Μούργο , τί μου θύμισες …
Επέτρεψέ μου :
Αρχές του ‘70 στη Θεσσαλονίκη . Πηγαίνω με τον μεγάλο μου έρωτα εκείνης της εποχής , στον κινηματογράφο “ΘΥΜΕΛΗ” να δούμε μια ταινία , που δεν ξέραμε καν το περιεχόμενο της …. “Φράουλες και αίμα” του Stuart Hagmann… Το αίσθημά μου , ένα φτωχόπαιδο , που “φίλησε” τον κώλο της Χούντας για μια θέση δουλειάς (εντάξει … δεξιός , συμπαθών ήταν) … Ο κινηματογράφος μικρός , γεμάτος φοιτητές … Αρχίζει η ταινία … Μάης του ‘68 … φοιτητικό κίνημα … Επανάσταση … ξύλο … αίμα … Μου λέει το αίσθημα :
– Πάμε να φύγουμε … Θα πέσει ξύλο εδώ μέσα … δεν το ήξερα …
-ΟΧΙ …. (εγώ) .
Κάθησε κι αυτός στα αυγά του (μου είχε …αδυναμία , βλέπεις ) . Σε κάποια φάση σηκώνονται όλοι και αρχίζουν να χειροκροτούν … Σηκώνομαι κι εγώ … “Κάτσε κάτω” αυτός …. Τίποτα εγώ … Σηκώνεται και … χειροκροτάει κι αυτός (είπα , … μου είχε αδυναμία) …..
Στο διάλειμμα , “μπουκάρουν” καμιά 20ριά Ασφαλίτες και όποιον … αρπάξει ο Χάρος … Μας δείραν του χαμού … Ούτε προσαγωγές , ούτε τίποτα … Μόνο ξύλο … της αρκούδας …. Τί να πει και το … “αίσθημα ;… Εγώ είμαι δικός σας , μη με βαράτε ; … δεν γινόταν … Άρπαξε το ξύλο του και το βούλωσε . … Ωστόσο την άλλη κιόλας μέρα , …. απολύθηκε …. κρίμα … είχε και οικογένεια … παντρεμένος (μικροπαντρεμένος) με ένα 4χρονο κοριτσάκι ….

————————————-
Κοίτα τί θυμήθηκα τώρα … Πιο πολύ γι αυτόν μίλησα παρά για τον Μάη του ‘68 … για το σινέ «Θυμέλη» , και τις … «Άγριες φράουλες» ….
…..
Συγκινήθηκα …
Ας είναι ….

Μου αρέσει!

5. αγκνιρα - 14 Ιουνίου, 2010

Καλημέρα Ίγκμαρ Μούργε 😆
Τέλειες οι φράουλες, σούρχεται να φας τις φωτό, έχουνε φοβερό άρωμα, καμιά σχέση με τις καλλιεργημένες. Μας κάνεις τώρα να αναπολούμε το παρελθόν μ΄αυτή την ανάρτηση, λοιπόν άκου και τα δικά μου 😛 :
Την τελευταία φορά που τις μάζεψα (σε άγρια φύση) στην Ελλάδα ήταν κατά την διάρκεια μιας οδοιπορείας στο Φαλακρό το 1997. Είχε ένα υποτυπώδες χιονοδρομικό κέντρο ακόμα τότε (δεν θέλω να φανταστώ πως είναι τώρα) και η φύση ήταν εντελώς παρθένα. Εκτός από όλα τα λουλούδια είχε και άγρια άλογα που καλπάζανε πάνω στις πλαγιές, υπέροχο θέαμα!

Έχουμε και δω βέβαια αγριοφράουλες, αλλά προς το παρόν έχει ακόμα ΧΙΟΝΙΑ στις Άλπεις 👿 και εδώ κάτω μας έχει φάει η βροχή, πού να ψάχνουμε στα δάση για φράουλες τώρα….

Μου αρέσει!

6. αγκνιρα - 14 Ιουνίου, 2010

Χρόνια πολλά Ιδιαιτέρα 🙂

Μου αρέσει!

7. Ιδιαιτέρα Γραμματεύς - 14 Ιουνίου, 2010

Ευχαριστώ Αγκνίρα!

Μου αρέσει!

8. Кроткая - 14 Ιουνίου, 2010

λολ ρε Ινγκμαρ! ώρσε να μη στα χρωστάω, που τόσ φώτοσοπ ούτε καν εσύ δεν έχεις ξανκάνει!
Ξεπέρασες τον εαυτό σου δλδ, λέμε!!

Μου αρέσει!

9. Кроткая - 14 Ιουνίου, 2010

Α, Ιδιαιτέρα, ξαναχρόνια πολλά.
Αντιλαμβάνεσαι βέβαια πως ο Μούργος σε γλύφει ασύστολα, έχοντας πονηρό σκοπό. να σε βάλει να ξεκινήσεις να ανοίγεις φύλλο από τώρα, για να προλάβεις να φτιάξεις όόόόλες τις πίτες που θα σου ζητήσει να φέρεις στη Θεσσαλονίκη!

Πρόσεχε, Ιδιαιτέρα, θα σε τυλίξει! Φοβού τον Ίνγκμαρ και φράουλες φέροντα!

Μου αρέσει!

10. Ιδιαιτέρα Γραμματεύς - 14 Ιουνίου, 2010

Θα πάθει αφλογιστία ο πλάστης στο τέλος και να δω τι φύλλο θ’ ανοίγω!
🙄

Μου αρέσει!

11. σεφ - 14 Ιουνίου, 2010

σαν αίμα! να μην ακουω υπερβολές – με το τσίτωμα των χρωμάτων το κόκκινο μοιάζει με πλαστικό κι ο ουρανός πιο μπλες κι από την γαλανόλευκη :p αυτό δεν ονομάζεται φωτοσοπ, φωτολαϊκή-αγορά τουλάχιστον…

Μου αρέσει!

12. renata - 14 Ιουνίου, 2010

Ίνγκραμ μούργε, μη φας, έχουμε γλάρο!
Ποια ακριβώς απόχρωση στο φωτοσοπ είν’ αυτή είπαμε? Ρωτώ από εγκυκλοπαιδικό ενδιαφέρον! 😛 😛 😛 : P: P

Μου αρέσει!

13. White Filly - 14 Ιουνίου, 2010

ψιτ! σκηνοθέτη! δεν αφήνεις τα υπαρξιακά (περί θανάτου), να μου ετοιμάσεις ένα κιλό από δάυτες;;; παρακαλώ με κούριερ, σε ειδική συσκευασία για φρεσκάδα, και με ένα φιόγκο! :p

ΥΓ: ελπίζω η Ιδιαιτέρα να έχει παραλάβει τις δικές της!

Μου αρέσει!

14. teokaf - 14 Ιουνίου, 2010

Αχ καλοί αλλά αφελής φίλοι της Λάσπης. Ποιο είναι το μήνυμα του συγκεκριμένου ποστ; Γιατί ο υπέργηρος τσιφούτης αποφάσισε να μας γεμίσει με φράουλες πιο κόκκινες και από το πιο κόκκινο που διαθέτει το φώτοσοπ ; Θα σας λύσω την απορία ευθείς αμέσως.
Είναι η ηλικία, είναι ο βαρκάρης που τον καλεί για το τελευταίο ταξίδι , είναι ένα ποιητικό αντίο στα εγκόσμια.
Μπράβο Μούργο για την επιλογή των τίτλων του τέλους, καλή ψυχή. Σε 40 χρόνια θα τα πούμε δεξιό σύννεφο όπως μπαίνουμε ( ίσως και πιο νωρίς αν ο χειρούργος μου βγάλει αντί για την πέτρα το νεφρό)

Ιδού λοιπόν γιατί το ποστ:

Μου αρέσει!

15. faros - 14 Ιουνίου, 2010

Έστειλα ένα μέιλ σχετικό …
Ελπίζω να το πάρεις … δεν μπόρεσα να το κάνω σχόλιο !
Αν μπορείς βάλτο !
(και θέλεις φυσικά)

Μου αρέσει!

16. κωστής - 14 Ιουνίου, 2010

Πωωω! Λαχταριστές που φαίνονται! 😀

Τι όμορφες φωτογραφίες! Ρε μούργε μια απορία που την έχω καιρό:
Κάθε πότε πας βόλτα στην εξοχή; Κάθε δύο μέρες;; 😯

ΥΓ. Οι φωτογραφίες είναι μια προς μια θεϊκές….

Μου αρέσει!

17. μούργος - 14 Ιουνίου, 2010

@1. Νίκος , μικρε, οι αγριες φραουλες ειναι πολυ ευαισθητες και δεν αντεχουν σε μεταφορα σε μεγαλες αποστασεις [μεχρι το σπιτι μου και πολυ ειναι] 😛
.
@2. faros , φαρε αν φερεις και συ γλυκα και πιτες απο τη φαραινα, να σου αφιερωσω και σενα ενα ποστ 😆
.
@3. Ιδιαιτέρα Γραμματεύς , χαιρομαι που σου αρεσε το δωρο ιδιαιτερα [ελπιζω να πω και γω το ιδιο οταν δω τις πιτες και τα γλυκα 🙄 ]
.
@4. silia , 😆
συγγνωμη Σιλια για το γελιο μου αλλα απο την συγκινητικη, [τι κανει ο ερωτας], ιστορια που μας περιεγραψες εμενα μου εμεινε το αδικο ξυλο [μη βαρατε ρε παιδια] του ατυχεστατου φτωχοπαιδου που εχασε και τη δουλεια του.
ο οποιος κακομοιρης για να πατε σε σινεμα χωρις να ξερετε τι παιζει αλλα θα ειχε στο μυαλο του.
παντως για τη συμπεριφορα σου ετσι μου ρχεται να σου αφιερωσω το επομενο συνταρακτικο ποστ 😆 [θα το δεις, ανεβαινει σε λιγο, μπορει να φαινεται ασχετο-και ειναι- αλλα δεν ειναι [τι λεω; σαν τον μπαρμπα μιλαω]
.
.
παντως η ταινια αυτη ειναι απο τις αγαπημενες μου [δεν θυμαμαι ποτε την ειδα, εκει κοντα στη μεταπολιτευση, μαλλον μετα τη χουντα]
.
@5. αγκνιρα, αγκνιρα αν ειναι σε σκια οι αγριοφραουλες δεν ειναι και πολυ νοστιμες. αυτες τις βρηκα σε καλο ξεφωτο και ελαμπαν απο τη χαρα τους [και γω βεβαια]
.
μα καλα, ακομη χιονια εχει εκει [εδω τα τζιτζικια δουλευουν ηδη διπλοβαρδιες]
.
@8. Кроткая ευχαριστω κροτ για το κοπλιμαν [οταν εχει φτασει κανεις τσοσο ψηλα αισθητικα και καλλιτεχνικα ειναι πολυ δυσκολο να ξεπερναει τον εαυτο του] 😀
.
[θα σε παρακαλουσα να απουσιαζουν εκφρασεις τυπου : ορσε, παρτα να μη στα χρωσταω κλπ.
δεν συναδουν ουτε με την αιθητικη μου, ουτε με την αισθητικη του μπλογκ αυτου και φυσικα δεν προαγουν τον ευγενη διαλογο που τοσο καλοπροαιρετα διεξαγεται στη λασπη 😀
.
@9. Кроткая , χοχοχο μηπως ζηλευουμε λιγακι;
μηπως ανησυχουμε μηπως το μεριδιο σου απο πιτες και λοιπα θα ειναι απελπιστικα λιγο; 😛
.
@10. Ιδιαιτέρα Γραμματεύς, ιδιαιτερα μη δινεις σημασια στη βελγα [αγχωνεται για την κολοκυθοπιτα]
.
@11. σεφ , ειδε χολη ο λαδεμπορας και μπηκε.
ρε σεφ, δεν κοιτας να παιξεις κανα καλο συστημα στο στοιχημα και ασε την κριτικη σου για καποια αλλη φορα [πηγα να βρω σημερα τον πολυασχολο σεφ και ειχε απλωσει τα δελτια απο το στοιχημα οπως αλλοι απλωνουν τον τραχανα]

Μου αρέσει!

18. μούργος - 14 Ιουνίου, 2010

@12. renata, ρενατα με σπρευ ειναι ζωγραφισμενες [κανονικα ηταν κιτρινες] 😛
.
@13. White Filly , φοραδιτσα δες απαντηση στον μικρο και ζητουλα νικολα 😛
.
μα πατε καλα ολοι;
νομιζετε οτι εγω δεν θελω να στειλω; [αυτες δεν θελουν αν φυγουν απο τη λακωνια 😆 ]
.
@14. teokaf , μπαρμπα τι κριμα που εσυ δεν θα προλαβεις να κανεις μια ποιητικη αναχωρηση απο τα εγκοσμια [απο το παραθυρο του γηροκομειου θα φυγεις σφαιρα για τον ακαλυπτο]
καθε μερα το λενε οι νοσοκομες, ειναι θεμα χρονου ποτε θα το πραγματοποιησουν].
και ο βασικος λογος που θα το κανουν δεν ειναι οτι τους εχεις σπασει τα νευρα αλλα γιατι αρνουνται ν απιστεψουν οτι ζεις ακομη [με τον ηχο που θα κανεις στον ακαλυπτο θα πειστουν]
.
@15. faros , φαρε το ειδα [θα το κανω προσθηκη στο ποστ αν ειναι δικο σου κειμενο, αλλιως θα το βαλω στα σχολια]
.
φερε και απο αυτο στη θεσσαλονικη 😀
.
@16. κωστής , αστα κωστη με τσακισε η βεζινη, παλια πηγαινα καθε μερα και μαλιστα σχετικα μακρινες αποστασεις. τωρα πλεον ολο και πιο κοντινες και με περισσοτερη πεζοπορεια

Μου αρέσει!

19. μούργος - 14 Ιουνίου, 2010

εδω αφηνω προσωρινα τη συνταγη του φαρου για τις φραουλες:

Γλυκό φράουλα.
Θα χρειαστούμε: Ενάμισι κιλό φράουλες, ένα κιλό ζάχαρη, ένα ποτήρι
νερό, ένα κουταλάκι χυμό λεμονιού και τέσσερα λεμόνια για το
μαρινάρισμα. Θα πλύνουμε τις φράουλες και θα τις καθαρίσουμε με
προσοχή για να μη λιώσουν. Στύβουμε τα λεμόνια. Σε μια πιατέλα βάζουμε
τις φράουλες και τις ραντίζουμε με χυμό λεμονιού και τις αφήνουμε έτσι
για τρεις ώρες. Σε μια κατσαρόλα θα βάλουμε τη ζάχαρη με το νερό, θα
ανακατέψουμε στην αρχή για να διαλυθεί η ζάχαρη και την αφήνουμε να
δέσει. Τότε θα στραγγίσουμε τις φράουλες από το λεμόνι και τις
ρίχνουμε μέσα στο σιρόπι να βράσουν για επτά περίπου λεπτά. Θα
τραβήξουμε από τη φωτιά την κατσαρόλα, θα βγάλουμε με μια τρυπητή
κουτάλα τις φράουλες και θα ξαναβάλουμε το σιρόπι στη φωτιά μέχρι να
δέσει καλά. Θα ξαναρίξουμε τις φράουλες και, αφαιρώντας ένα αφρό που
θα σχηματιστεί, με την τρυπητή πάντα κουτάλα, θα προσθέσουμε ένα
κουταλάκι χυμό λεμονιού και θα το αφήσουμε να πάρει δυο τρεις βράσεις.
Θα προσθέσουμε ένα κουταλάκι χυμό λεμονιού και αφού πάρει μια δυο
βράσεις το κατεβάζουμε και το αφήνουμε να κρυώσει. Μετά θα το
σερβίρουμε στο βάζο και θα το βάλουμε στο ψυγείο. Εδώ που τα λέμε, δεν
ήταν και πολύ δύσκολο.

Μου αρέσει!

20. μούργος - 14 Ιουνίου, 2010

και εδω η σκηνη του τελους απο την τανια που αναφερει η σιλια
[το θεμα της ειναι σχετικα με την εξελιξη μιας καταληψης σε ενα αμερικανικο πανεπιστημιο]

Μου αρέσει!

21. aaduck - 14 Ιουνίου, 2010

Αυτή η ταινία είναι από τις πιο αγαπημένες μου όλων των εποχών
και βάζω άλλο ένα βιντεάκι γιατί αυτό του Ίνγκμαρ μάς το πήραν 😕

Μου αρέσει!

22. aaduck - 14 Ιουνίου, 2010

Τέλειες, μάστορη Ίνγκμαρ! Οι μυρουδιές έφτασαν ώς εδώ.

@Ιδιαίτερα, θεά μου, Ιδιαίτερη Θεά μου, να σε χαιρόμαστε!

Μου αρέσει!

23. faros - 15 Ιουνίου, 2010

Όχι δεν είναι δικό μου … το έκλεψα … την φωτό δεν την πήρες ;;;

Δεν κατάλαβα κάτι … γιατί να φέρουμε πίτες και γλυκά στη Θεσσαλονίκη ;;;;;;;;;;;;;;;;
Κανένας … διαγωνισμός για το … στομάχι θα γίνει ;;;;; 😛

Πολύ Καλημέρα !

Μου αρέσει!

24. Ιδιαιτέρα Γραμματεύς - 15 Ιουνίου, 2010

Παπάκιιιιιι!
merci!
Τις πίτες και τα γλυκά θα τα φέρουμε στη Σαλονίκη….

κρατηθείτε,

κρατηθείτε κι άλλο λίγο,

βαστάμε ακόμα???

Για να τα φάμε!!!

Μου αρέσει!

25. Кроткая - 15 Ιουνίου, 2010

Ούστ ρε Μούργε που αθ μιλήσεις για αισθητική, εσύ που κατκρεούργησες το κόκκινο της φράουλας και το μπλε του ουρανού!

Φάρε, ναι, ναι, να φέρεις τέτοιο στη Θεσσαλονίκη, μην αναρωτιέσαι γιατί, δεν θα προλάβεις ούτε ψίχουλο!
Βασικά θα τα φέρετε όλα αυτά στη Θεσσαλονίκη για να δείτε πόσο γρήγορα μπορούμε να τα εξαφανίσουμε η Ρενάτα, το Παπί κι εγώ. Εμείς θα εξαφανίζουμε κι εσείς θα βάζετε στοιχήματα, μουαχαχα!

Μου αρέσει!

26. αγκνιρα - 15 Ιουνίου, 2010

Καλή μου Κροτ, μήπως ενδιαφέρεσαι για καμιά ελβετική σοκολάτα; ή κανένα luxem@burgeli από το spr@üngli; Γιατί αν ενδιαφέρεσαι, φρόντισε να απομείνουν ΜΕΓΑΛΑ κομμάτια από τις πίτες της Ιδιαιτέρας και για μένα :mrgreen: , που θα μου τα στείλετε βέβαια με αιρκούριερ.
Kαι για τους υπόλοιπους ορίστε για να μαθαίνουν http://www.spruengli.ch/luxemburgerli.php?lang=en&catalog=1001

Μου αρέσει!

27. scalidi - 15 Ιουνίου, 2010

Μαγικές… Ζηλεύω τη χαρά του φωτογράφου να τις ανακαλύψει και να τις απαθανατίσει έτσι… 😉

Μου αρέσει!

28. μούργος - 15 Ιουνίου, 2010

@21. aaduck , παπι αν θυμαμαι καλα καποτε ειχε γινει μια κουβεντα γι’ αυτη την ταινια στη λιμνουπολη [μα τι μνημη εχω!]
.
@22. aaduck , παπι, οχι σε τα μας αυτα ε; 👿 [ολοι μακρυα απο τα ταψια της ιδιαιτερας]
.
@23. faros , βρε φαρε την πηρα την φωτο, τι θες να ανεβασω τις πλαστικες φραουλες οταν εδω μεσα κυκλοφορουν αγριες; [φωτια θα πεσει να μας καψει]
.
αμαν ρε φαρε, θα σε κοψει η μεση αν κουβαλησεις 2-3 πιτες και κανα 2 γλυκα [ενας τσιγαρο δρομος ειναι η θεσσαλονικη για σενα]
.
@24. Ιδιαιτέρα Γραμματεύς, ιδιαιτερα μη τους δινεις θαρρος λεμε.
[δεν εχουν ουτε ιερο ουτε οσιο]
.
στο μπαρμπα μονο να δωσεις που τους εχουν απαγορευσει οι γιατροι να τρωει οτιδηποτε [μονο νερο του επιτρεπουν]
.
αφου σκεφτεται να κανει απεργια πεινας για αυτην την κατασταση 😆
.
@25. Кроткая , κροτ ολοι χαρακτηριζομαστε απο τις πραξεις μας.
και ολοι βλεπουν τον πραο, ευγενικο και ανδιοτελη χαρακτηρα μου και επισης ολοι βλεπουν οσους κραυγαζουν με εκφρασεις τυπου :ουστ κλπ.
και τολμας και εχεις και απαιτησεις και για γλυκα και φαγητα που θα φτιαξει η καλωσυνατη φαραινα και η καλοπροαιρετη ιδιαιτερα [στα γκουντις να πατε λεμεεεεεεε]
.
@26. αγκνιρα, αγκνιρα αυτα ειναι απο τις αγελαδες που ειναι ολη μερα στην ομιχλη και στο χιονι [καμμια σχεση με τις χαρουμενες ελληνικες αγελαδες]
.
@27. scalidi , σταυρουλα, χμμμμ για ν απω την αληθεια η χαρα της ανακαλυψης ως φρουτο προς καταναλωση ηταν μεγαλυτερη απο τη χαρα της φωτογραφησης

Μου αρέσει!

29. Кроткая - 16 Ιουνίου, 2010

Αγκνίρα, βεβαίως και ενδιαφέρομαι! Μπορώ να πάρω και πτήση μέσω Ζυρίζης και να κάνω ένα στοπ όβερ να στα δώσω φρέσκα στην επιστροφή, τι λες?
Αλλά θέλω και ρόστι!

Μούργε, έχουμε γεμίσει σάλια εδώ μέσα, πόσο φτηνός είσαι, πόσο χαμηλά θα πέσεις για μια κολοκυθόπιτα και λίγο φραουλογλυκό, ε?

Μου αρέσει!

30. μούργος - 17 Ιουνίου, 2010

@29. Кроткая, κροτ, οδο χαμηλα και να πεσω , σεις μιας και εχετε παρει το ανσασερ για τα ταρταρα, παλι παρακατω μου θα ειστε 😛
[εσυ εισαι ικανη να μας αφησεις νηστικους προκειμενου να πας στην αγκνιρα για σου δωσει καμμια δευτεροκλασατη σοκολατα ελβετιας ]

Μου αρέσει!

31. Кроткая - 18 Ιουνίου, 2010

Ε ΟΧΙ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΚΛΑΣΑΤΕΣ ΟΙ ΕΛΒΕΤΙΚΕΣ ΣΟΚΟΛΑΤΕΣ!
ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΕΛΓΙΚΕΣ, ΑΜΕ!!!

Μου αρέσει!

32. kanali - 20 Ιουνίου, 2010

τελευταία φορά άγριες φράουλες είδα και δοκίμασα πριν χρόνια στον Όλυμπο στο δρόμο για τα Πριόνια, κοντά στο μοναστήρι. Πολύ μικρές, πολύ άρωμα.

@4 Σίλια. Η παγκόσμια λογοτεχνία περιμένει ένα καινούργιο βιβλίο με τις 1001 νύχτες σου. Περιμένουμε.

@19 Έφτιαξα δύο φορές φέτος (γιατί την πρώτη τελείωσε σε dt) γλυκό φράουλα.
Άκου πως το έκανα εγώ.

Υλικά.
1 κιλό μικρομεσαίες κόκκινες σκληρές φράουλες.
1 κιλό (το πολύ) ζάχαρι.
ένα ποτηράκι καθαρό άσπρο οινόπνευμα
1-2 κουταλάκια λεμόνι.
1 βανίλια
λίγη γλυκόζη.

Καθαρίζουμε από το κοτσάνι και πλένουμε πολύ καλά τις φράουλες. Τις βαπτίζουμε μία μία σε καθαρό οινόπνευμα και τις αφήνουμε σε σουρωτήρι μέχρι να στεγνώσουν (ή σκουπίζουμε).
Τις απλώνουμε σε μια κατσαρόλα σε στρώσεις. Μια στρώση φράουλες μία ζάχαρι κλπ. Σκεπάζουμε και το αφήνουμε πολλές ώρες μέχρι να βγάλουν οι φράουλες τα ζουμιά τους (πχ 6 ώρες).
Στη συνέχεια βάζουμε την κατσαρόλα πάνω στη φωτιά και το αφήνουμε να πάρει ΜΙΑ βράση.
Το αφήνουμε άλλες 2 ώρες έκτός φωτιάς σκεπασμένο.
Τέλος το ανεβάζουμε στη φωτιά το βράζουμε σε ΣΙΓΑΝΗ φωτιά (γιατί θα ξεχειλίσει), ξεφρίζοντάς το, μέχρι να δέσει το σιρόπι. Προς το τέλος ρίχνουμε μέσα το λεμόνι, την βανίλια και λίγη γλυκόζη (η βανίλια για γεύση το λεμόνι και η γλυκόζη για να μην ζαχαρώνει).

Όταν κρυώσει το βάζουμε σε βαζάκι που το έχουμε πριν αποστειρώσει. Το κλείνουμε, το γυρίζουμε ανάποδα (προσοχή να έχει κλείσει καλά το βαζακι) και θα έχουμε για ένα τουλάχιστον χρόνο γλυκό φράουλα.

Την δεύτερη φορά δεν τις βάπτισα σε καθαρό άσπρο οινόπνευμα.

Μου αρέσει!

33. μούργος - 20 Ιουνίου, 2010

@31. Кроткая , τελος παντων κροτ, φερε εσυ τις βελγικες στη θεσσαλονικη για να εχουμε γνωση [φερε πολλες και διαφορες για να κανουμε διαγωνισμο γευσιγνωσιας]
.
@32. kanali , καναλιωτη θα διαφωνησω.
ο φαρος δεν ξερω αν τη συνταγη που εστειλε τη βρηκε στην τυχη αλλα αυτη ειναι η καλυτερη συνταγη για φρουτα σαν την φραουλα, το ωριμο συκο κλπ
1. η εμβαπτιση σε οινοπνευμα τι χρειαζεται; [τρελλο μου ακουγε]
πολυ σοφα το απεφυγες τη δευτερη φορα
2. τη γλυκοζη τι την θες αφου το γλυκο θα καταναλωθει συντομα;
3. πολλη ζαχαρη εβαλες
4. τρια βασικα σημεια επιτυχιας [εχω κανει πολλες φορες γλυκο φραουλα]
α. βραζουμε πρωτα το σιροπι
β. βαζουμε τις φραουλες μεσα και δεν τις πειραζουμε, απλα κουναμε κυκλικα τη κατσαρολα.
τις αφηνουμς λιγα λεπτα να βρασουν και βγαζουμε την κατραρολα απο τη φωτια
γ. την επομενη βραζουμε παλι για 5 λεπτα για να δεσουν καλυτερα και τερμα.

Μου αρέσει!

34. kanali - 21 Ιουνίου, 2010

Διαφωνώ και εξηγώ τους λόγους.
1. Η δική σου συνταγή χρειάζεται νερό η δική μου με τα υγρά της φράουλας.
2. Επειδή έχεις βάλει νερό αναγκάζεσαι να βγάλεις τις φράουλες ώστε να δέσει το σιρόπι.
3. Λίγη γλυκόζη χρειάζεται γιατί θα μπορέσει να μείνει για ένα χρόνο χωρίς να ζαχαρώσει (γιατί πρέπει να καταναλωθεί σύντομα; Το πρώτο βαζάκι το αδειάσαμε, το δεύτερο πάει πιο αργά και κυρίως με παγωτό).
4. Οι δικές μου είναι πιο νόστιμες!!!

Το οινόπνευμα δεν κατάλαβα τι χρειάζεται αλλά το είδα γραμμένο σε πάρα πολλές συνταγές για γλυκό φράουλα στο google.

Μου αρέσει!

35. αγκνιρα - 21 Ιουνίου, 2010

Λοιπόν, θα ανακατευτώ κι εγώ στο φόρουμ της μαρμελαδομαγειρικής.
Εγώ ένα πράγμα έχω καταλάβει: Για να φτιάξεις καλή μαρμελάδα πρέπει να ξέρεις χημεία, δηλαδή πρέπει να ξέρεις ποια φρούτα έχουνε πολλή πηκτίνη (και επομένως πήζουνε εύκολα) και ποια όχι. Η φράουλα είναι φρούτο που δύσκολα πήζει, γιαυτό θέλει απαραίτητα κάτι ξυνό (πχ. λεμόνι ή αυτό εδώ http://www.hamburg.de/image/293376/Rhabarber.jpg που βάζω εγώ μέσα).
Αφήνοντας τα φρούτα (γλυκά και ξινά) ΧΩΡΙΣ επιπρόσθετη ζάχαρη και με ελάχιστο νερό μια μέρα σε ένα μεγάλο δοχείο, πριν τα ψήσετε, απελευθερώνεται η πηκτίνη. Μετά τα βράζετε, ΧΩΡΙΣ ζάχαρη, και αφού ψηθούν και ξαναμείνουν μια μέρα στην κατσαρόλα τους βάζετε την ζάχαρη και τα ψήνετε ελάχιστη ώρα για να δέσει η μαρμελάδα. Έτσι δένει η μαρμελάδα και τα φρούτα και η μαρμελάδα γίνεται φρουτάτη (και όχι γλυκό του κουταλιού).
Αυτή την συνταγή εγώ την εφαρμόζω – με παραλλαγές – στα πορτοκάλια, στα βερίκοκα, στις φράουλες και στα φραγκοστάφυλα/φραμπουάζ που τα ανακατέυω. Τα κυδώνια που πήζουν καλά και από μόνα τους τα κάνω κάπως διαφορετικά (αλλά και αυτά τα αφήνω 24 ώρες και βάζω την ζάχαρη στο τέλος).
Αμα ψήνεις το φρούτο με την ζάχαρη μαζί με τις ώρες (γιατί αλλιώς πως να πήξει) γίνεται η μαρμελάδα σαν καραμέλα (μπλιαχ).
Τώρα το αλκοολ που λέει ο Καναλιώτης λίγο με προβληματίζει. Λογικά θα έπρεπε να διασπα την πηκτίνη και να μην πήζει καθόλου η μαρμελάδα. Για ποιο λόγο χρησιμοποιείται Καναλιώτη, ξέρεις;
Καλή επιτυχία! Εγώ ακόμα δεν έφτιαξα, φέτος οι φράουλες με τον @@@καιρό είναι χάλια.

Μου αρέσει!

36. renata - 21 Ιουνίου, 2010

Καναλιώτη, Μούργο κι Αγκνίρα για ν΄αποφασίσει η λάσπη ποιανού είναι η καλύτερη, στείλτε από ένα δείγμα ο καθένας , φερειπείν 1 κιλό μαρμελάδα και θ΄αποφανθούμε! 😆 😆 😆 😆

Φάρε, ακόμα κι αν η δική σου είναι εκτός συναγωνισμού φέρε να έχουμε μια έξτρα γεύση! :mrgeen:

Μου αρέσει!

37. silia - 21 Ιουνίου, 2010

Τέλος πάντων … Θεωρώ ότι το κεφάλαιο «μαρμελάδα-φράουλα» και … «τίνος είναι η … καλύτερη» , πρέπει να κλείσει , γιατί αποκλείεται να συνενοηθούμε … τίνος είναι η καλύτερη (Σόδομα και Γόμορα , το κάναμε εδώ μέσα) .
Θα σας φέρω εγώ , 5 μέτρα (ναι , ναι .. με το μέτρο πουλιέται) σουτζούκ-λουκούμ (εκτός συναγωνισμού , εθνικό προϊόν του τόπου μου) , για να παρηγορηθείτε άπαντες .
Και δεν χρειάζεται να μάθετε την συνταγή . Όποτε το επιθυμείτε , με ένα τηλεφώνημα , έρχεται στην πόρτα σας (ντιλίβερυ βρε… )

Μου αρέσει!

38. kanali - 21 Ιουνίου, 2010

Δεν είναι μαρμελάδα φράουλα. Είναι γλυκό φράουλα.

Μπορεί και τα άλλα να είναι καλά αλλά αυτό που τώρα τρώω, μιαμμμ μιαμμμμ, είναι ΤΕΛΕΙΟ. 🙂

Μου αρέσει!

39. renata - 21 Ιουνίου, 2010

Καναλιώτη, οι λασπίτες δεν κολλάνε σε τέτοιες λεπτομέρειες (γλυκό ή μαρμελάδα)! 😉 :mrgreen: :mrgreen:

Μου αρέσει!

40. αγκνιρα - 21 Ιουνίου, 2010

Όχι, όχι, έχει δίκιο ο Καναλιώτης: Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Τώρα το συνειδητοποίησα: εγώ μιλώ για μαρμελάδα που την τρώμε στο ψωμί πάνω και εσείς μιλάτε για γλυκό (του κουταλιού) που το τρωτε στο παγωτό. Η μαρμελάδα δεν είναι τοσο γλυκειά, το γλυκό του κουταλιού έχει σιρόπι και είναι πετιμέζι.

Σίλια, δεν το ξέρω το σουτζουκ-λουκούμ αλλά ακούγεται πολύ ωραίο 🙂

Μου αρέσει!

41. silia - 21 Ιουνίου, 2010

@ αγκνιρα
Δεν είναι και ό, τι καλύτερο στην … όψη και την εμφάνιση , αλλά είναι … άκρως εθιστικό και ερωτεύσιμο (γευστικά , εννοώ) .

Μου αρέσει!

42. αγκνιρα - 21 Ιουνίου, 2010

Είναι σαν λουκούμι που το έβαλαν στο κρεββάτι του Προκρούστη και μάκρυνε λιγάκι 😆 Εγκρίνεται με το παραπάνω!

Μου αρέσει!

43. kanali - 21 Ιουνίου, 2010

πολύ νόστιμο. μακρύ και γλυκό. σε διάφορες γεύσεις. αν αρχίσεις δεν σταματάς.

Μου αρέσει!

44. μούργος - 21 Ιουνίου, 2010

ο χριστος και η μαγδαληνη του!!!!
καλα ειχα το σκατογερο που μου εκανε ακαταλληλα τα ποστ με τα σχολια του , τωρα εχουμε την -φιλτατη κατα τ’ αλλα- σιλια;
βρε δεν εχετε τον θεο σας. θα μπουν μικρα παιδια που θα εχουν θεμα στο σχολειο για τις φραουλες και θα γραψουν τα σχολια στη δασκαλα 😆
ερεθιστικο και ερωτευσιμο η μια, λουκουμι στο κρεββατι που μακρυνε η αλλη -γιατι μακρυνε αραγε; 😆 , νοστιμο μακρυ και γλυκο συμπληρωνει αλλος.
θα μου το κλεισετε το ρημαδι το μπλογκ!!!!!

Μου αρέσει!

45. μούργος - 21 Ιουνίου, 2010

@34. kanali , οταν λεμε νερο καναλιωτη εννοουμε ενα ποτηρι του κρασιου [με τη ζαχαρη μεγαλωνει το σιροπι]
και οι φραουλες πρωτομπαινουν αφου δεσει το σιροπι
.
καλα εσεις ειστε ή του υψους ή του βαθους σαν οικογενεια.
ή που θα φατε ολο το βαζο σε μια μερα ή που θα το τρωτε τοσο σιγα που θελετε και γλυκοζη [δηλ μια φραουλα τη βδομαδα κομμενη στα τεσσερα και οταν εχετε μεγαλα κεφια μια φραουλα ο καθενας]
.
@35. αγκνιρα , αγκνιρα καλα τι σας ψεκαζουν στη ελβετια;
που την ειδες την μαρμελαδα καλη μου; [καλα που ειδες τις φραουλες και δεν ειπες αλλο φρουτο 😆 ]
.
χημεια δεν πρεπει να επαιρνες αριστα στο σχολειο ε;
πικτινη δεν εχουν ολα τα φρουτα , καποια εχουν πολυ καποια πολυ λιγο ή καθολου
.
το βασικο ειναι τα οξεα [καποια φρουτα ειναι πολυ οξινα π.χ. κορομηλο και καποια εχουν πολλα σακχαρα π.χ. ωριμο συκο, ε, αυτα θελουν διαφορετικη αντιμετωπιση στη ζαχαρη ]
παντως δεν γινεται να κανεις οξινο φρουτο χωρις ζαχαρη μαρμελαδα [αντε να προσθεσεις φυσικα σακχαρα απο αλλα φρουτα] θα ειναι μπλιαχ [ουτε στο γηροκομειο του μπαρμπα δεν θα τις τρωνε τετοιες μαρμελαδες.]
.
το μεγαλο μυστικο στη μαρμελαδα και στο πηξιμο με ωραιο χρωμα ειναι το βρασιμο για 5 λεπτα το πολυ και μετα κρυωμα για αρκετες μερες.
.
@36. renata , ρενατα δεν καταλαβα; θελεις να γινεις και γευσιγνωστρια της λασπης ; [να στειλεις τις συνδρομες πρωτα και το συζηταμε]
.
σε μενα πρεπει να ερθουν ολα τα βαζα γιατι μετα τα μοιραζω σε ανημπορους ηλικιωμενους με διαβητη 😆
.
@37. silia , παραβλεπω πανικοβλητος τα σχολια [μεγαλυτερη, καλυτερη κλπ] και λεω:
ευγε! ωραια ιδεα , εξαιρετικο γλυκο.
θα τιμηθει δεοντως στη θεσαλονικη μετα τις πιτες της ιδιαιτερας και της φαραινας [αντε αρχιζουν και μαζευονται οι προσφορες, κανας αλλος; ]
.
@38. kanali , κα;ναλιωτη αρχισες τις σπαταλες;
αυτο ειναι για το χειμωνα λεμεεεεεε [του 2012]
τζαμπα να παει η γλυκοζη [που ειναι και απαισια, πολυ γλυκεια και ανοστη]
.
@39. renata , λιγη αξιοπρεπεια ρενατα 😛
.
@40. αγκνιρα μη τους ακους αγκνιρα, το ιδιο ειναι 😆
[μπας και κατεβαζεις πολυ κονιακ λογω του κρυου που εχετε ακομη εκει στα βουνα και τα λαγκαδια της ελβετιας;]
.
@41. silia ,42. αγκνιρα,43. kanali σχολιασα ηδη και κρατιεμαι να μη ξανασχολιασω τα ακατανομαστα

Μου αρέσει!

46. αγκνιρα - 21 Ιουνίου, 2010

11 είχα στο απολυτήριο 😀
Αλλά και συ δεν πρέπει να πήγαινες πίσω: «το βασικο ειναι τα οξεα» (Μούργος) 😛

Μου αρέσει!

47. μούργος - 22 Ιουνίου, 2010

@46. αγκνιρα, αγκνιρα 2 λογια για τα φρουτα , τη χημεια τους και ο ρολος τους στα γλυκα και τις μαρμελαδες
τα φρουτα εκτος απο νερο περιεχουν
1. σακχαρα [π.χ. λιγα οι φραουλες πολλα τα σταφυλια]
2. οξεα [εχει σχεση με το αρωμα, την συντηρηση, τη γευση και τη ζελοποιηση
τα οξεα εκφραζονται σε οξυτητα επι τοις % και με το πεχα ph
3. η πηκτινη [π.χ. πολλη τα μηλα λιγη οι φραουλες]
.
οταν βραζεται το φρουτο μετατρεπεται μερος της ζαχαρης με τη βοηθεια των οξεων των φρουτων σε γλυκοζη και φρουκτοζη
αυτα σε πολυ γενικες γραμμες
.
ψαξτο! [ουτε εγω ειχα καλο βαθμο, οχι και 11 βεβαια 😛 , αλλα στις μαρμελαδες και τα γλυκα ειμαι μαμαλακης [τα τελευταια χρονια εχω σταματησει να κανω]

Μου αρέσει!


Σχολιάστε