Οροβάγχη (το μεγάλο λαμόγιο της φύσης)

Με το όνομα Οροβάγχη αναφερόμαστε στα πάνω από 200 είδη του γένους Orobanche.
Είναι ετήσιο ή πολυετές ποώδες φυτό αλλά δεν παράγει καθόλου χλωροφύλλη. Δηλ. αδυνατεί να αφομοιώσει ή να παρασκευάσει μόνη της τα θρεπτικά στοιχεία που χρειάζεται. Αντί αυτού παρασιτεί στις ρίζες άλλων φυτών και παραλαμβάνει από εκεί τα θρεπτικά της στοιχεία. Μάλιστα κάθε είδος οροβάγχης παρασιτεί σε συγκεκριμένα είδη ξενιστών (π.χ. άλλο είδος παρασιτεί τη τομάτα και τον καπνό, άλλο την πατάτα, άλλο τη μηδική, άλλο τη φακή, άλλο τα κουκιά κ.ο.κ.)
Είναι ορατή μόνο όταν βγάλει το άνθος της. Διαθέτει ένα ρίζωμα κάτω από το έδαφος από το οποίο εκφύονται (μυζητικές) ρίζες ή αλλιώς μυζητήρες, οι οποίες προσκολλώνται στις ρίζες του φυτού ξενιστή και έτσι απομυζεί τους χυμούς και τα θρεπτικά στοιχεία του φυτού. Το στέλεχος του άνθους είναι παχύ και σαρκώδες με τρίχες και σε μερικά είδη διακλαδίζεται. Φύλλα έχει μικρά και ατελή σαν λέπια. Τα άνθη έχουν χρώμα ερυθρό, μοβ ή κίτρινο.
Και φυσικά απουσιάζει παντελώς το πράσινο χρώμα.
Πολλαπλασιάζεται με σπόρους και φυτρώνει την άνοιξη εφ’ όσον βρει δίπλα του τον κατάλληλο ξενιστή και υπάρχει η κατάλληλη υγρασία.
Κάθε φυτό παράγει περί τους 150.000 σπόρους οι οποίοι διατηρούν τη φυτρωτική τους ικανότητα για 20 χρόνια.
Θεωρείται από τα πιο δυσκολοεξόντωτα και επιζήμια ζιζάνια για τη γεωργία. Απομυζεί το νερό και τα θρεπτικά στοιχεία από το φυτό-ξενιστής με συνέπεια να το οδηγεί στο θάνατο. Φυσικά θα πεθάνει και η οροβάγχη τότε, αλλά ήδη θα έχει βγάλει το λουλούδι της και θα έχει δημιουργήσει τους πολυπληθείς σπόρους, που με τον αέρα θα σκορπιστούνε σε μεγάλες αποστάσεις και οι οποίοι θα περιμένουν πολύ υπομονετικά να βρεθεί [να φυτρώσει δηλ.] κοντά τους το επόμενο υποψήφιο θύμα τους.

Οικογένεια: Orobanchaceae
Γένος: Orobanche
Είδος: Orobanche ή Οροβάγχη ή λύκος ή Broomrape