Σαρακοστιανό ποστ (ετοίμασε, κατόπιν εορτής, η Ιδιαιτέρα)

Κανονικά, την Καθαρά Δευτέρα, τρώγαμε λαγάνα, ελιές, φρέσκα σκόρδα, φρέσκα κρεμμυδάκια, (ναι, μοσχοβολούσε ο τόπος) άντε και λίγο χαλβά σιμιγδαλένιο για επιδόρπιο.
Όοολα τα άλλα είναι νεωτερισμοί και μοντερνιές που ξεφεύγουν της παραδόσεως, όμως, λόγω της πρόοδου της επιστήμης και της πλήρους δυσανεξίας των συνανθρώπων μας στην ευωδιαστή σκορδοαναπνοή, το μενού έχει αλλάξει ελαφρώς.
Έτσι, φτιάχνουμε γαριδούλες με πιλάφι, μια περιποιημένη μαρουλοσαλάτα, μανιτάρια τηγανιτά, και βεβαίως, βράζουμε κι ένα σκασμό σταμναγκάθια.

Γαριδούλες με πιλάφι:

Για τις γαριδούλες:
1. 1 κιλό γαριδούλες κατεψυγμένες και καθαρισμένες
2. δύο κρεμμύδια ξερά
3. μια σκελίδα σκόρδο
4. 1 ποτήρι του νερού ελαφρά συμπυκνωμένο χυμό ντομάτας ή τέσσερις ντομάτες ώριμες περασμένες στον χειροκίνητο τρίφτη (ναι, σιγά)
5. Ελαιόλαδο, ένα φλυτζάνι του τσαγιού
6. Αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι
7. Καμιά δεκαριά κλωστές κρόκο
8. μια πρέζα ζάχαρη
Κλασσικά, τρίβουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο με λίγο νερό στο μπλεντεράκι, τα στραγγίζουμε και τα μαραίνουμε μέχρι να μισομαγειρευτούν στο ελαιόλαδο που έχει ζεσταθεί ελαφρώς στην κατσαρόλα.
Ρίχνουμε τις γαριδούλες μέσα χωρίς πολλά – πολλά, όπως είναι κατευθείαν από τη σακκούλα και χωρίς, το τονίζω, να διαβάσουμε τις οδηγίες για το ξεπάγωμα του προϊόντος. Μια χαρά γίνονται κι έτσι.
Βάζουμε στην κατσαρόλα όλα τα υπόλοιπα υλικά και τα βράζουμε για κανένα τέταρτο και πολύ τους είναι.
Βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα τις γαρίδες κι ένα φλυτζάνι τσαγιού από το ζωμό (έχει βγεί πολύ ζουμί λέμε) και τα κρατάμε σε μπώλ.

Για το ρύζι:

Μισό κιλό ρύζι Μπασμάτι
Το ζουμί από τις γαρίδες
Ολίγον αλάτι
Νερό, 3 φλυτζάνια τσαγιού
Όπως είναι το ρύζι, το βάζουμε στο ζουμί από τις γαρίδες που βράζει, το αλατίζουμε και το βράζουμε ανακατεύοντας και προσθέτοντας λίγο λίγο το νερό για δεκαπέντε λεπτά το πολύ. Γίνεται πολύ γρήγορα.

Για τα μανιτάρια:

Μανιτάρια (σώωωωπα!)
Αλάτι – πιπέρι – ρίγανη
1 σκελίδα σκόρδο
Ελαιόλαδο
Λεμόνι
Πλένουμε ελαφρώς τα μανιτάρια, ζεσταίνουμε το λάδι με το σκόρδο σε αντικολλητικό τηγάνι, πετάμε το σκόρδο βάζουμε στο τηγάνι τα μανιτάρια και τα τηγανίζουμε. Αλατοπιπερώνουμε, ρίχνουμε τη ρίγανη και λίγο λεμόνι, ε, και μετά, αν μας αρέσουν, τα τρώμε κιόλας.
Εναλλακτικά, μπορούμε να τα πασαλείψουμε με όλα τα ανωτέρω, και να τα ψήσουμε στη σχάρα. Γίνονται σαφώς καλύτερα.

Για τα σταμναγκάθια:

Σταμναγκάθια (Ε, αυτό πιά δεν θα το πίστευε κανείς)
Πολύ νερό (ίσαμε δέκα φορές τα έπλυνα)
Λιγότερο νερό (για την κατσαρόλα)

Τους κόβουμε τις «ριζούλες» τα πλένουμε και τα βράζουμε.
Μίνιμαλ πράματα.
Τσακίζουμε κατά βούληση.
Προσωπικός τρόπος σερβιρίσματος: Καυτά, από την κατσαρόλα όπου έχουν βράσει με λίγο σχετικά νερό για να διατηρήσουν τη φυσική πικρίλα τους, στο πιάτο με λάδι και αλάτι μόνο. Όχι λεμόνι στα χορτάρια.

Για τη μαρουλοσαλάτα:

Μαρούλια (Ω, ναι!)
Κρεμμυδάκι φρέσκο
Άνηθος
Αλάτι, λάδι, ξύδι

Νομίζω είμαι σαφής.
Άντε και Καλή Σαρακοστή.

Υ.Γ. Επειδή όμως αυτά τα φάγαμε σήμερα Κυριακή, αύριο που είναι Καθαρά Δευτέρα, σας έχω χταποδάκι στιφάδο, ταραμοσαλάτα και κάτι άλλα που δε θυμάμαι τώρα. 🙂

=====================================================================================================

Ψιτ, αφεντικό,

Το ψωμί είναι άσχετο, από τα Χριστούγεννα, απλά μου άρεσε η φωτογραφία.

Μετά τιμής,
Ιδιαιτέρα