Ωδή στα ετοιματζήδικα by Κροτ

Τεμπέλα δεν είμαι, πλην όμως, περνάω καλύτερα όταν σαβουριάζω παρέα με φίλους, παρά όταν (αν, λέμε τώρα) είμαι κλεισμένη στην κουζίνα ανάμεσα σε κατσαρόλες και τηγάνια, ενώ οι φίλοι χαζογελάνε στην τραπεζαρία, μασουλώντας όσα ψήθηκαν στις προαναφερθείσες κατσαρόλες.
Χάριν της ειλικρίνειας, οφείλω να ομολογήσω ότι δεν έχω περάσει και πολλές ώρες στην κουζίνα, αφού το περιπλοκότερο έδεσμα που έχουν απολαύσει φίλοι από τα χεράκια μου είναι μακαρόνια ασούρωτα. Ακόμα και αυτά όμως, θέλουν της –ολιγόλεπτη έστω- προετοιμασία τους, για να μην μιλήσω για την λάντζα που σε περιμένει αφότου όλοι έχουν χωθεί στα ζεστά τους κρεβατάκια.
Γιατί, λοιπόν, να περάσεις ώρες παρέα με τον απορροφητήρα που μουγκρίζει και τις κατσαρόλες που αποζητούν την λύτρωση του palmolive, ενώ μπορείς να περάσεις λιγότερη ώρα για να στολιστείς και να βγεις, να πας να βρεις τους φίλους σου να φάτε και να διασκεδάσετε σε ένα υπέροχο ταβερνείο; Όπου, μάλιστα, στο ταβερνείο θα σου σερβίρουν έτοιμα λαχταριστά εδέσματα, ενώ με αντίτιμο μέρος από το κομπόδεμά σου, επωμίζονται τον κουζινομπελά και τη λάντζα άλλοι, αρμοδιότεροι; Κλέφτες να γίνουν οι ταβερνιάρηδες δηλαδή;
Πιστοί, λοιπόν, στο παραπάνω δόγμα το ΚοκκινοΜπαλόνι, η γράφουσα και εκλεκτοί φίλοι σαβούριασαν τα εικονιζόμενα εδέσματα –συνοδεύοντάς τα με εκλεκτές ρακές- εν μέσω μάλιστα νηστείας!
Εικονίζονται:
– Σταμναγκάθι
– Μαραθόπιτα
– Ανθότυρο με ντοματούλες

ΥΓ. Για τους ίδιους λόγους, η γράφουσα εκτιμά τα μάλα αξιοθαύμαστα πρόσωπα όπως η Ιδιαιτέρα. Τα πρόσωπα αυτά, η γράφουσα τα ονομάζει «βασιλιάδες της κουζίνας» και τα θαυμάζει απεριόριστα για το ταλέντο, το κουράγιο και την καλή τους διάθεση. Δεν διστάζει μάλιστα, να τους παραχωρήσει την κουζίνα της –με όλο τον εξοπλισμό-, προκειμένου να επιδοθούν στα μαγικά τους κόλπα με τις κατσαρόλες και τα τηγάνια, μαγικά που έχουν σαν αποτέλεσμα πίτες και άλλες νόστιμες λιχουδιές.