Για τα Hirundo daurica και τα Delichon urbica σας είπα; (Δεν σας είπα!!)

Τα πρώτα είναι τα δενδροχελίδονα. Είναι οι χωριάτες, μια και αυτά προτιμούν τα χωριά και τους βράχους και γενικά αγροτικές τοποθεσίες για να χτίσουν τις φωλιές τους.
Αποφεύγουν τις πόλεις και τη φασαρία.
Αναγνωρίζονται εύκολα και ξεχωρίζουν από το κοινό χελιδόνι από το κόκκινο ουροπήγιο και τον κοκκινωπό αυχένα που έχουν. Ακόμη κάτω από το λαιμό τους δεν έχουν την κόκκινη κηλίδα που έχουν τα κοινά χελιδόνια.
Τα δεύτερα είναι τα Σπιτοχελίδονα (Delichon urbica). Ξεχωρίζει από το λευκό ουροπηγιο του και τη λευκή κοιλιά του. Κατά τ’ άλλα έχουν και αυτά το υπέροχο μπλε Πρωσίας (μου το είπε μια φίλη μου ζωγράφος).
Τα χελιδόνια τρέφονται με έντομα τα οποία συλλαμβάνουν ενώ πετάνε.
Οι φωλιές τους διαφέρουν. Τα δενδροχελίδονα κάνουν φωλιά κλειστή με μια μακριά σωληνωτή είσοδο, ενώ το κοινό χελιδόνι κάνει τη χαρακτηριστική φωλιά κύπελλο. Η φωλιά του σπιτοχελίδονου είναι τελείως ξεχωριστή από αυτή των άλλων χελιδονιών. Είναι τελείως κλειστές με ένα μικρό άνοιγμα στο πάνω μέρος.

Δενδροχελίδονο ( Hirundo daurica)

Χελιδόνι (Hirundo rustica)

Χελιδόνι (Hirundo rustica)
Δενδροχελίδονο ( Hirundo daurica)
Σπιτοχελίδονο (Delichon urbica)
Όλα σε μια φωτογραφία.
Και τα τρία είδη σε μια φωτογραφία , ενώ δουλεύουν τη λάσπη (πηλοφόρι δεν έχουν).

Οι τρεις διαφορετικές φωλιές
(δεν το γράφω ποια ανήκει σε ποιο, βρείτε και σεις τίποτα! )

Για το Χελιδόνι (Hirundo rustica) δεν γράφω τίποτα. Του έχω κάνει τόσα ποστ!
(Οι τακτικοί θαμώνες θα το ξέρουν και θα χαμογελούν) 😆