Υπάρχει ομορφιά στα χαλάσματα;;;; 15 Απριλίου, 2008
Posted by μούργος in Χωρίς κατηγορία.Tags: φύση, Περιβάλλον, Φωτογραφία, αυτοφυή φυτά, αγριολούλουδα, nature, Photo, wildflowers
trackback
(8 μήνες μετά τις φωτιές, κοντά στα χρύσαφα, χωριό στον Πάρνωνα)
Λάσπη στ' αστέρια 
τι είναι αυτά τα λιλά;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μα!!!!!
Τι όμορφα χρώματα!!!!
(ακόμα και μέσα από τις στάχτες…)
🙂
Καλησπέρα Μούργο!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Λέγε ρε λακέ της κυβέρνησης πόσα πήρες για να εξωραΐσεις το καλοκαιρινό έργο της; Δεν σου έφτασαν τα € απ το εμπόριο οργάνων του δύστυχου παρ ολίγον σκύλου; Πες εδώ και τώρα πόσα πήρες απ τον Πολύδωρα προσωπικά και πόσα απ τον Χλέμπουρα; Είναι αλήθεια πως ο μόνος που αντέδρασε ήταν η αρκούδα ο Βαγγέλης;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@1. Кроткая , κροτ, χωρις να παιρνω ορκο, ε;
μαλλον, μαλλον λεω, λουλουδακια ειναι.
αλλα δυσκολευομαι να το πω κατηγορηματικα! 😆 😆
.
@2. νατασσάκι , πολυ ομορφα νατασσακι
καλησπερα! 🙂
.
@3. teokaf , τεο, κατ΄αρχην, λιγα λογια για τον κολλητο μου!!
τον χλεμπουρα εννοω! 👿
.Κατα δευτερον, ο γνωστοτατος καταρρακτης σου (τυφλα να εχει ο νιαγαρα) σε εμποδιζει να δεις αντικειμενικα το ποστ μου. 😀
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ναι, η ερώτηση μου, ανόητε, ήταν ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ λουλουδάκια. Πώς τα λένε;;;;
αλλά μάλλον ούτε κι εσύ ξέρεις.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυτές μάλιστα, είναι όμορφες φωτογραφίες! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@5. Кроткая , αααααααα, σορυ κροτ, δεν σε εχω συνηθισει σε πιο πνευματωδεις ερωτησεις! 😆
αληθεια, δεν ξερω και γω και δεν ειχα καθολου χρονο για να το ψαξω. μολις το βρω θα το γραψω.
.
@6. renata , εμ, βεβαια, οτι δεν ειναι ορχιδεες και χελιδονια , ωραια ειναι για σενα! 😛
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Mούργο, τα χελιδόνια δε με πολυνοιάζουν! Έτσι κι αλλιώς το δικό σου μπλογκ κουτσουλάνε! 😛
Αλλά οι ορχιδέες είναι α ν τ ι α ι σ θ η τ ι κ έ ς!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μούργε γεια και χαρά.
Δέκα τέσσερεις ΑΠΙΘΑΝΕΣ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΕΣ ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ δηλαδή της ΖΩΗ-ΔΟΥΣΑΣ ΦΥΣΗΣ φωτογραφίες, με μακράν μπροστά την δωδέκατη, θερμά συγχαρητήρια.
(όχι, δεν βρίσκω κάτι για να το … λασπώσω!!!).
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Η τέταρτη είναι πολύ σουρεαλιστική! Ολες πολύ καλές!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Την πολύ καλημέρα μου σε όλους (και σε σένα Μούργε)!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
γεια σου ρε Μούργε… πολύ σε πάω…
βρίσκεις πάντα την ομορφιά και την αισιοδοξία!
πολύ-πολύ όμορφες!
περιμένουμε εξηγήσεις… γιατί ένας μούργος να μην γνωρίζει τα λιλά λουλουδάκια είναι απαράδεκτο!! :-pp
Μια χαμογελαστή καλημέρα σε όλους :-DD
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σα να περπάτησε ο Χάροντας στο λιβάδι
Η Θεά Δήμητρα και η Περσεφόνη όμως….
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
έλα καλέ μάθε για τα λιλά λουλουδάκια!
έχει δίκιο η φοραδίτσα, πώς είναι δυνατον να μην ξέρεις? τι σε σπουδάζαμε τοσα χρόνια?!?!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@8. renata , καλα ρενατα θα μας τρελλανεις τωρα; 👿
εσυ δεν ζηταγες την αλλη φορα αποζημιωση που κουτσουλησε το χελιδονι πανω στα ρουχα σου (και να πεις οτι κανουν και καμμια μεγαλη κουτσουλια, μια τοσο δα μικρουλα 😀 )
αν δεν σου ελεγα οτι τα ποτα ολη τη βδομαδα ηταν κερασμενα, δεν θα ησυχαζες. 😛
μου ξεσηκωσες το μαγαζι!! 👿
.
@9. faros , να σου πω την αληθεια φαρε, καποιες φορες εχω μια «αγωνια» (τροπος του λεγειν ε;, οχι πως δεν κοιμαμαι και τα βραδυα 😆 ), οταν βρικσω μερικα πολυ ομορφα θεματα αν αυτα μπορουν να πουν κατι σε εναν που τα βλεπει στον υπολογιστη του.
εγω οταν το πρωτοειδα χαζεψα!
μαλιστα ειναι μια αγονη πλευρα λοφου χωρις καμμια ιδαιτερη βλαστηση και ξαφνικα σαν καποιος να πεταξε στην πλαγια λουλουδια (λιλα, δεν ηξερα και πως λενε και το χρωμα 😆 )
πως γινεται στα σκυλαδικα;
ετσι, αλλα στη φυση! 😆
.
@10. Anna , οντως αννα, σχηματιζουν περιεργες καθετες γραμμες!
.
@11. faros , καλα που εισαι και συ ρε φαρε και πουλαμε και κανα καφε το πρωι! 😀
.
@12. White Filly , βρε φοραδιτσα τα λουλουδια πλαστικα ειναι.
μετα τα μαζεψα! 😀
.
δεν ξερω λεμεεεεεεεε!! 👿
(μεταξυ μας ξερω , αλλα να μη προκαλω με την μεγαλη ευρυμαθεια μου, τους κατα γενικη ομολογια αθλιους θαμωνες αυτου του καταστηματος -για να μη παρεξηγηθω, εννοω τον σκληρο πυρηνα, κροτ, ρενατα, τεο 😛 – καμωνομαι για μερικα πραγματα πως δεν ξερω! )
.
@ 13. Ιδιαιτέρα γραμματεύς, ιδιαιτερα , ειναι αυτη η φυση μανουλα στα δαφημιστικα της! 😀
.
@14. Кроткая , ο χριστος και οι 666 αποστολοι!! 👿
τοσο καιρο , οτι ποστ και αν εχω κανει , ουτε μια φορα δεν ασχοληθηκες με το σπουδαιο περιεχομενο αλλα κατ’ ευθειαν εβγαζες την αμφιβολου ποιοτητας χολη σου.
Τωρα, σε επιασε κοψιμο να μαθεις; 👿
αντε και να το βρω.
τι θα καταλαβεις, αν σου πω οτι ειναι η λιλοκεφαλη η χαμηλοβλεπουσα, οικογενεια : λιλοκεφαλιδες.
αααααααααααααααααα! 👿
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μούργο, έφαγες όλα τα ληγμένα και τα σαπάκια για να μην τα πετάξεις και τώρα με τη σαλμονέλα να κάνει πάρτυ παραληρείς ? 😛 😛 😛
Εγώ ίσα ίσα έλεγα πως δε με νοιάζει που σε κουτσουλάνε όταν τα φωτογραφίζεις! 😀
Και πώς το ‘παθες μετριόφρονα Μούργο-εδώ γελάμε 😛 :P- και δε μας έπρηξες αραδιάζοντας τις γνώσεις σου? Μόνο στις ορχιδέες θα γράφεις κατεβατά ? ¨π
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
αυτά τα λουλουδάκια μου αρέσουν και θέλω να ξέρω πώς τα λένε.
οι οριχδέες είναι άσχημες και δεν με ενδιαφέρουν.
όσο για τα πουλιά, το έμαθα, εύκολο είναι: είναι όλα στρουθιόμορφα! 😉
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@16. renata , οτι θελουμε θυμομαστε ρενατα;
ας μιλησει και ο τεο που ηταν μπροστα
(μπαρμπα , προσεξε τι θα πεις! 👿 )
.
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!
δεν εχω χρονο να ψαξω λεμεεεεεεεεεεε!!
επιτηδες το κανετε εσυ και η κροτ, να μου ανεβει η πιεση για ν αμου παρετε τη λασπη; 👿
.
ασε που πλεον μας καταζητουν .
το press gr σε ενα ποστ για τους εμμισθους δημοσιογραφους που δουλευουν κρυφα σε κρατικες υπηρεσιες , εβαλε τη φωτογραφια των λασπιτων που ειναι στην ομαδα της λασπης.
τι θεο τους δεν εχουν!! (με ενημερωσαν με μειλ )
.
@17. Кроткая , βρε κροτ, στρουθιομορφα ειναι και αυτα! 😆
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
όλα και όλα! τα κομμάτια του έρωτά μου (βλέπε προηγούμενο ποστ) σου τα συγχώρεσα (ακόμη δεν ξέρω πώς μπόρεσα), αλλά όχι και τα πλαστικά λουλουδάκια!! :-pp
ο σκληρός πυρήνας να οργανωθεί ΑΜΕΣΑ!
Τεο, που είσαι;;;
Κύριε, Κυριεεεεεεε…πώς τα λένε τα λουλουδάκιααααααααα;;;;; 😆
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
έτσι, έτσι, όπως τα λέει η Φοραδίτσα! άντε μπράβο, γιατί τον έχουμε αφήσει να χαλαρώνει το Μούργο και δνε λέει! Για να ξυπνήσουμε λιγάκι, χοπ!!!
Λοιπόν, Μούργε, γι’αρχή: πώς λένε τα λουλούδια τα λιλά;
Δεύτερον, πιάσε τρεις καφέδες (σκέτο με γάλα για μένα, ακόμα να το μάθεις?), και μπισκοτάκια για τον καφέ. Και φέρε και μια γαβάθα γάλα για το Μουργάκι που διψάει! Άντε μπράβο και λίγο σβέλτα! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Mούργο, καλό το πρωταπριλιάτικο αστείο με το πρεσ-γρ αλλά άργησες ένα δεκαπενθήμερο βρε! 😛 😛
Πώς το κατάλαβες? Αυτό επιδιώκουμε! 😆 😆
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@19. White Filly, βρε φοραδιτσα, ειναι απο ανακυκλωμενο πλαστικο!! 😀
οχι σαν αυτα που βαζουν στα νεκροταφεια (ναχει ο πεθαμενος κατι τις απο πανω του) 😆
.
ΑΑΑΑ, οταν ελεγα εγω οτι εισαι εγκαθετη της κλικας το επαιζες αθωα περιστερα.
επρεπε να το υποψιασθω απο το προηγουμενο αβαταρ σου.
αλεπου!! (της συμφορας) 😛
.
τον τεο μην τον φωναζεις τωρα. του εχουν δβσει τα χαπια στο γηροκομειο και αναπαυεται ησυχα και ειρηνικα (ολο το υπολοιπο γηροκομειο) 😆
.
👿 👿
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@20. Кроткая , δεν καταλαβα κροτ; 👿
αρχισαμε πολεμο; 😛
θα τον εχετε, αλλα μη με παρακαλατε παλι μετα να σταματησω.
βαριεμαι να ψαξω παλιες δηλωσεις σας στη λασπη και αλλου!! 😛
.
@21. renata , δεν κανω πλακα βρε.
να , δες:
http://press-gr.blogspot.com/2008/04/blog-post_8874.html
στη φωτο αυτη ειμαι και γω μεσα (ειναι απο τη σελιδα «η ομαδα της λασπης»
.
για το αλλο ισχυει η απαντηση που εδωσα στην κροτ 😛
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ρε μούργο -προβοκάτορα της συμφοράς- ποιον κοροϊδεύεις. Εσείς από πού τη βρήκατε? Έχετε το πνευματικό της κοπυράιτ? 😛 😛
Επίσης αν θυμάσαι-πολύ ωχρό το βλέπω- σου ΄χω πει: Ποτέ δεν κάνω πίσω σε μια καλή πρόσκληση! 😈 😈
Οπότε μη μ’ απειλείς ! Γκέγκεεεεεεεε?
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@24. renata , ρενατα, πας καλα; 👿
EMEIS ειμαστε στη φωτο (εγω , ο σεφ, η νοσοκομα και ο αφαντος)
ο σεφ την επεξεργαστηκε και ανεβηκε στο μπλογκ οταν το φταξαμε.
καταλαβες;
υ.γ.
και εδω ποτε δεν βαζουμε ξενες φωτο χωρις να αναφερουμε την πηγη.
και να φανταστεις μια φωτο που ειχε ανεβασει ο σεφ μια φορα -ηταν ενα σκιτσο με ενα κοριτσακι και ενα κεικ- την κατεβασα.
ειχε κατι επισκεψεις το μπλογκ απο ενα σαιτ, αρκετες.
ε, πηγα και ηταν το σαιτ ενος αμερικανου καλλιτεχνη που παρουσιαζε τη δουλεια του. και ειχε ενα πολυ αιχμηρο σχολιο για οσους του παιρνουν φωτο χωρις να τον ρωτησουν.
μαλιστα ενα απο τα λινκ ηταν και της λασπης.
μολις το διαβασα την κατεβασα κατ’ ευθειαν.
.
υ.γ.
το γαντι σου το ειδα πεταμενο στην πορτα της λασπης!! 😛
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Οκ, μούργο, ως προς αυτό πάσο! Απλώς οι αλιτήριοι που γράφουν εκεί (γιατί είναι!) σας κλέψαν τη φωτο! Αλλά δεν σας αναφέρει κανείς στο ποστ.
Αλλά άμα διαβάζεις τέτοια σάιτ , τι να περιμένω? (Οι ιδεοληψίες κι οι προκαταλήψεις που λέγαμε! 😉 )
Όσο για τον πόλεμο, μην αυταπατάσαι.Όταν θα φύγω θα βάλω μοντερέισον στο μπλογκ! Ο τσέιιιι? (που λενε και στην Κρήτη)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
oh, yeah, fight!!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ti omorfa!!!!
check out this blog: http://www.planet-alert.blogspot.com
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Βρε καυγας στο μαγαζι γκουχ… γκουχ.. μπουκωσα απο τη λασπη
Σε παραδεχομαι Ρενατα..εμπενε..Ο πολυξερος ο Μουργος δεν γνωριζει τιποτα για τα ταπεινα λουλουδακια ε?.Πολυ ελιτ ο κυριος μας το παιζει..Εμ δεν ειναι ορχιδεες που εχουν και μια κοινωνικη αναγνωριση-ασχετα αν εγω τις λατρευω- με τα μπλιαχ.. αγριολουλουδα θα ασχοληθουμε ΕΜΕΙΣ
Σας παρακαλω τωρα……..συγχιστηκα
Κατεθεσε ονοματα ποικιλιες και τα συναφη αλλιως κινδυνευεις με υποβιβασμο
Για μια υποληψη ζουμε μουργε μας
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αντε μη τα παρω τωρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Πηγες Χρυσαφα και δεν εριξες μια ματια….δεξια!!!!!!!!!!!στο δρομο σου ηταν.
ΑΣΠΛΑΧΝΕΕΕΕ
Υ.Γ ανοιξες την εγκυκλοπαιδεια???????????
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
βρε μούργο έχω μια απορία…παρόλο που είσαι ένας ΜΟΥΡΓΟΣ…μα τι μούργος…μου εξηγείς πως τα έχεις καταφέρει και έχεις μαζέψει του κόσμου τις γκόμενες εδώ μέσα (με την καλή έννοια πάντα)…πωπω κοριτσομάνιιιιι (κ εγώ μέσα βέβαια)…και η μια καλύτερη από την άλλη…αχ βρε μούργο καζανόβα!!! άλλα ξέρω τα πονηρά σου κόλπα…παιδιά…πάμε στοίχημα πως οι επόμενες φωτογραφίες (μετά το σκυλάκι), θα είναι μωράκι!!!αστό… μούργε παλιό το κόλπο…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ελπίδα, μούργο, ελπίδα…. Να που η καταστροφή, όσο μεγάλη κι αν είναι, δεν είναι ποτέ ολοκληρωτική στη φύση.
Τι ωραία!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@26. renata ,ρενατα, η νοσοκομα με ενημερωσε με μειλ!! 👿
και για ν απω και αυτο που λεςκαι συ:
(Οι ιδεοληψίες κι οι προκαταλήψεις που λέγαμε!) 😛
.
καπου επιασε το ματι μου οτι θα φυγεις.
για ποσο δηλ.
να πληρωσεις τα χρωστουμενα ε; 😀
υ.γ.
για πασχα θα αφησω και εγω το μπλογκ για πολλες πολλες μερες
.
@27. Кроткая, βρε σαν την μαλφαντα κανεις τωρα.
και απαντω σαν φελιπε: οταν ξεκιναμε μαχη δεν κανουμε: oh, yeah. 😛
.
@28. emma , ναι, πολυ ομορφα, εμμα. θα το δω το μπλογκ.
καλως ηρθες στη λασπη! 🙂
.
@29. ΕΛΕΝΗ, βρε παναθεμα σας ολες!! 👿
θα με τρελλανετε!!
δεν ξερω , ειπαααααα.
ειχα ψαξει προχειρα και δεν μπορεσα να το διασταυρωσω ακριβως.
και το επιχειρημα για υποληψη , δεν πιανει εδω στη λασπη.
εδω μεσα για μια ανυποληψια ζουμε! 😀
.
@30. ΕΛΕΝΗ , κοιταξα ελενη!!
μια χαρα ειναι.
στο ιδιο μερος.
δεν θα κοιταγα και συνεχεια, οδηγουσα, θα σκοτωνομουνα! 😀
.
@31. πρωτευουσιάνα, δηλ. αυριο δεν θα πας για δουλεια ε ;
για να κανεις ολο αυτον τον συλλογισμο εσυ, σημαινει οτι τωρα εισαι σε ημιλιπόθυμη κατασταση και ετσι θα εισαι για 2 μερες.
καλα τα λεω; 😛 😆
.
@32. fvasileiou, δεν διαφωνω φωτηοτι η φυση παντα προσπαθει να διορθωσει καποια πραγματα , μονο που καθε φορα το νεο επιπεδο ισορροπιας της φυσης κατεβαινει 2 σκαλια κατω.
τραγικα ειναι, απλα δεν θα τα δουμε αυριο αλλα (υποδορια για τους ανυποπτους) σε καποια χρονια.
πριν 10 μερες στον ταυγετο εριξε και φρεσκο χιονι.
σημερα ολος ο ταυγετος ειναι τελειως γυμνος απο χιονια.
και ειμαστε στον απριλιο.
και αυτο δεν ειναι καθολου καλο σημαδι για το τι θα ακολουθησει το καλοκαιρι.
χθες απο φωτια-απριλιο μηνα- καηκε μια πολυ μεγαλη εκταση σε ενα χωριο της λακωνιας.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Kαληνυχτα ακαρδε ασπλαχνε ανυποληπτε μουργο…….
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@34. ΕΛΕΝΗ , αυτο το αγχος με το αφισσου βρε ελενη , τι πραγμα ειναι;
το πανεμορφο αφισσου ειναι μια χαρα, στην ιδια ακριβως θεση που το αφησες την τελευταια φορα που το ειδες. 😛
καληνυχτα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μουργοφελίπε, οκ αλλά οι ιδεοληψίες και προκαταλήψεις που λέγαμε συνεχίζουν να ισχύουν! 😛
Θα λείψω μια βδομαδούλα πριν το Πάσχα! Μόλις άκουσες μοδερέισιον τα μάζεψες ε?
Κι άσε να μαντέψω: στην επιστροφή θα ποστάρεις για κανα μήνα μετά γλάρους απ΄τα Γιάννινα? 😛 😛 😛
Το ΄χω ξαναπεί!Δεν πληρώνω, δεν πληρώνωωωωωωω! 😛
Πρωτευουσιάνα, ο Μούργος καζανόβας? Μουαχαχαχα!
Αφού το ΄παμε το Μουργάκι είναι δικό του! 😆 😆 😆
Ελένη, ακόμα δεν είδες τίποτα. 😉
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Συγνώμη ρε Μούργε, γιατί δεν λές στις κοπελιές ότι τα λιλά λουλουδάκια, είναι … λιλές καυκαλήθρες να τελειώνουμε;;;;;;;;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Φάρε, είσαι άπαιχτος!!!! αχαχαχαχαχα!!!!
Μούργε, δε θα μου κάνεις εσύ μάθημα Μαφάλντας! όταν πήγαινες εσύ, κόπρε μου, εγώ γύριζα!
Πρωτευουσιάνα, ωραίο ανέκδοτο!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@36. renata , ααααααα, την κανουμε ,ε;
εχετε να δειτε απο γιαννενα… πολυ πραγμα! 😀
.
@37. faros , 😆 😆 😆
α ρε φαρε, δεν το ελεγες νωριτερα!
.
@38. Кроткая , χα!
τα πρωτα κομικ της μαλφαντας, δημοσιευτηκαν στην ελλαδα στο περιοδικο κομικ Κολουμπρα τελος της δεκαετιας του εβδομηντα (1978 , αν δεν κανω λαθος)
εσυ κροτ, ειχες βγαλει δοντακια τοτε; 😛
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
είχα.
δύο!
μπορεί και τρία! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@40. Кроткая , ωραια!!
ησουν οτι πρεπει για να τρως τις πρωτες φυσικες τροφες σου.
γιατι για τις πνευματικες , θα θελεις λιγο καιρο ακομη ! 😀
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
κοίτα κακομοίρη μου, απο τα Γιάννενα να μας φέρεις φρέσκο πράμμα.. KAI με εξηγήσεις!! 😆
και αμα πετύχεις και καμιά αλεπού, να ξέρεις, εγώ θα είμαι και θα σε κατασκοπεύω! 😛
Φάρε, εξαιρετικές οι καυκαλήθρες!! 😀
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Την καλημέρα μου σε όλους 😀
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Χαίρεται, εγώ δεν τις ξέρω τί είναι οι … καυκαλήθερες (δεν είμαι χωριάταρος εγώ!!!!!!) εδώ τις … έμαθα!!!!!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Kala, αφωνο το παιδί….εντελώς που λενε….
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ρε τί υπέέέροχα χρώματα!!!
Καλησπέρααα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κάνε καμιά καινούργια ανάρτηση γλυκέ μου μούργε
Μας ζάλισες με τα Χρύσαφα
Ό,σο για το χωριό μου συγκρατήσο, τρέχουν πολλά
Μεταξύ μας τώρα.
Οι λεπτομέριες κατ ιδίαν
Άσε σου λέω….. πίκρα
Φιλιά
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@42. White Filly , φοραδιτσα, τα καλυτερα θα φερω απο τα γιαννενα!! 😀
.
σκοτωσε την αλεπου που εχεις μεσα σου φοραδιτσα! 😛
.
@43. White Filly, φοραδιτσα , τωρα που το βλεπω τι να πω; 😕
.
…………………………………………………………………………………………
ΧΡΗΣΙΜΗ ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ:
ΑΛΛΑΞΑ ΠΑΡΟΧΕΑ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ. (ΧΘΕΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤ 👿
ΜΕ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΝΑ ΤΡΕΧΩ
ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟ ΙΔΙΟ (ΚΑΙ ΜΕ ΤΙς ΔΥΟ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ)
ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ……………
ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΩ ΣΤΗ ΜΠΛΟΓΚΟΣΦΑΙΡΑ. (ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΚΑΜΜΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ)
ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ 😀
…………………………………………………………………………………
.
@44. faros , φαρε, οι καυκαληθρες πουλιουνται κια γινονται αναρπαστες στα πιο σικ μαγαζια της αθηνας . οποτε….
.
@45. ritsmas , ριτσα , απο λεξιλογιο εισαι τζαμι! 😀
.
@46. InnerSilence , καλως ηρθες ! 🙂
και λαιβ ειναι ακομη ωραιοτερα!
.
@47. ΕΛΕΝΗ , προβληματα (συνδεσης) ελενη και τρεξιμο.
ελπιζω αυριο να καταφερω να ανεβασω κατι. λιγες μερες μεινανε και την κανωωωωωωωωωωω! 😀
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καληνύχτα καλέ, χαζέ, γλυκέ, μου μούργε
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πολύ πολύ καλημέρα σε σένα Μούργε και σε όλη την παρέα της Λάσπης!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@49. ΕΛΕΝΗ , 😕
εχασες και στα 3! 😛
.
@50. faros, φαρε καλησπερα!!! 🙂
παει το μαγαζι!!
μεχρι να βγαλω τραπεζακια εξω, οι θαμωνες ειναι εξαφανισμενοι, πανε για ηλιο!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
γεια χαράάά΄΄αάάάάάά νταν!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@52. Кроткая , μπα μπα……
αστα κροτ, μια σκληρη εβδομαδα μολις περασε!!
αντε παρε ενα χυμο ,κερναει το μαγαζι σημερα! 😀
(καθαρισα την αποθηκη της λασπης και βρηκα κατι εξαιρετικους χυμους , μαλλον απο τη αμερικανικη βοηθεια πρεπει να ειναι.
αυτος ο παππους το τι εχει μαζεψει στο υπογειο!!! 😀 )
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
αρνούμε να καταναλώσω τις προμήθειες του σχεδίου Μάρσαλ. Αυτές ήταν ληγμένες ήδη όταν μας τις έστειλαν!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@54. Кроткая , διακρινω εναν ελαφρυτατον αντιαμερικανισμο;
μηπως θα μας πεις οτι και ο πλανηταρχης ειναι ηλιθιος; 👿
(συμπεριφερσου σαν μικρη σημιτοπουλα: πες ευχαριστω στους αμερικανους 😀 )
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν ξέρω αν εσείς ζείτε μέσα στην ανυποληψία, ο κύριος Αγαθίδης ομως «για μια υπόληψη ζει».
GIVRGH XOLIASTOY
ΓΙΑ ΜΙΑ ΥΠΟΛΗΨΗ ΖΟΥΜΕ!
Τόπος: Ελλάδα, Αθήνα.
Χρόνος: 2008
Πρόσωπα:
Κυρία Αγαθίδου.
Κύριος Αγαθίδης, σύζυγός της.
Τζούλια, κόρη τους.
Λίβινγκ-ρουμ του σπιτιού του κυρίου Αγαθίδη. Νύχτα. Η κυρία Αγαθίδου μόνη. Πλέκει ρίχνοντας ανήσυχες ματιές στην πόρτα. Η πόρτα ανοίγει και μπαίνει ο κύριος Αγαθίδης με φούρια και νεύρα. Αφήνει μιαν εφημερίδα που κρατεί πάνω στο κομοδίνο. Κοιτάζει προς την πόρτα του δωματίου, ύστερα βλέπει την κυρία Αγαθίδου.
Κυρία Αγαθίδου (Κα Α) (μουδιασμένα)
Γεια σου.
Κύριος Αγαθίδης (Κος Α) Πάλι μέσα είναι;
Κα Α
……….
Κος Α
Πάλι μέσα είναι, ε;.. Δε βγήκε…
Κα Α
Ναι…μέσα είναι…
Κος Α
Ορίστε! Μία η ώρα το πρωί κι εκείνη εδώ, στο σπίτι…Τι θα γίνω εγώ μ’ αυτήν Θεέ μου…Δε μου φτάνει η φτώχεια μου, δε μου φτάνει που σκοτώνομαι γία πενταροδεκάρες, έχω κι αυτήν.,. Σου είπα να της μιλήσεις. Μάνα είσαι, μπορεί να σε ακούσει. Αλλά εσύ με γράφεις στα παλιά σου τα παπούτσια. Μα και ΤΙ να της έλεγες; Τα ίδια στραβά μυαλά έχετε-και συ όλο πλέξιμο, σιδέρωμα, συγύρισμα…Τι να της έλεγες; Όσο για μένα ΤΙ να της πω άλλο που όλα της τα ‘χω πει…Την πήρα με το καλό, την πήρα με το άγριο, τη μάλωσα, την τιμώρησα, τίποτα! Tl θα γίνω Θεέ μου… (κάθεται απελπισμένος στην πολυθρόνα)
Κα Α
Της μίλησα Μίλτο…
Κος Α
Της είπες πως δεν αντέχω πια; Πως είμαι
αποφασισμένος για όλα;
Κα
Όλα όσα μου ‘πες της τα είπα.
Κος Α
Τι είπε;
Κα Α
Τι να πει…ξέρεις…τα ίδια…είναι μικρή Μίλτο
ακόμα-δεν ξέρει…
Κος Α
Μικρή ακόμα;..Αυτή πάτησε τα δεκάξι. Είναι γυναίκα πια. Θεέ μου, τι ξέφυγε από το στόμα μου…μολόγησα την ίδια μου την ντροπή…Γυναίκα! Και τι δε θα ‘δινα για να ‘τανε Θεέ μου…
Κα Α
Δεν ξέρει ακόμα-θα μάθει με τον καιρό…
Κος A
Δεν ξέρει; Γιατί; Δεν έχει μυαλό μήπως; ξέρει όμως να μου φέρνει άριστα από το σχολείο, ξέρει να διαβάζει φιλοσοφικά βιβλία, ξέρει να κάνει παρέα με τις παλιόγριες. To μόνο που δεν ξέρει είναι να μη με ντροπιάζει. Θα μάθει λες, θα μάθει. Όπως έμαθε ως τώρα. Δυο χρόνια παλεύω να τηνε βάλω στο σωστό δρόμο Δυο χρόνια μάλλιασε η γλώσσα μου να της μιλάω, να τη συμβουλεύω, να προσπαθώ να την κάνω άνθρωπο. Και θα μάθει τώρα; Αμ φάνηκε τι κουμάσι είναι από όταν ήτανε μικρή, από τότε που άρχισε να μεστώνει. Φάνηκε από δώδεκα χρονών. Τότε που την έριξε στο κρεβάτι ο Τάκης. Σα λυσσασμένο σκυλί έκανε να του ξεφύγει. Τους έβλεπα από την κλειδαρότρυπα. Κάτι είχα υποψιαστεί από τότε βλέπεις. Κι όταν κανένα αγόρι πήγαινε να τη φιλήσει ή να της βάλει χέρι, του ξέφευγε! Ποιος να το περίμενε πως ένας Αγαθίδης θα πέρναγε τέτοιο ντρόπιασμα στη ζωή του. Δεν μπορώ πια ν’ αντικρύσω τους φίλους μου. Και με τι μούτρα θα το ‘κανα; 0 Κώστας μου ειπε προχτές πως η κόρη του τους έδιωξε από το σπίτι αυτόν και τη μάνα της για να φέρει το φίλο της στο σπίτι. Και είναι ο τέταρτος που πιάνει παρακαλώ! Δηλαδή ο τέταρτος από όσο ξέρει ο Κώστας. Και δεν είναι παραπάνω απ’ τη δική μας. Τι λέω-είναι ένα χρόνο μικρότερη. Προχτές πάλι, στο μαγαζί του Πέτρου, ενώ πίναμε τον καφέ μας μπαίνει
ξαφνικά η κόρη του με τον φίλο της. Νομίζεις πως γύρισε να μας κοιτάξει; Ήτανε κιόλας ξαναμμένοι κι οι δυο τους. Πέρασαν από μπροστά μας με τα χείλια κολλημένα ενώ αυτός της ξεκούμπωνε τη μπλούζα. Πήγανε τα παιδιά στο ιδιαίτερο και ταχτοποιήθηκαν. Ο Πέτρος έλαμπε από χαρά. Με κοίταξε με περηφάνια σαν να μου ‘λεγε: «είδες κόρη που έχω εγώ;» Έριξα τα μάτια κάτω. Τι να ‘λεγα; Πώς η κόρη μου δεν αφήνει τ’ αγόρια να την αγγίσουν; Και σε λίγο, τάχα αδιάφορα, με ρώτησε: «αλήθεια πώς πάει η κόρη σου με το σχολείο;» Μουρμούρισα κάτι σαν «καλά» ,βρήκα μια πρόφαση κι έφυγα. Τι να ‘λεγα; Έλα στη θέση μου-τι να ‘λεγα; Δε μιλάς! Τι να πεις; Θεέ μου Θεέ μου, δεν αντέχεται αυτή η ντροπή…τι να κάνω;..τι να κάνω;.. (κρύβει το κεφάλι ανάμεσα στα χέρια του. Μένει έτσι για λίγο. Ύστερα ήρεμα και σοβαρά) Θα τη σκοτώσω (Σηκώνεται)
Κα Α
(Σηκώνεται και θορυβημένη γονατίζει μπροστά
στον άντρα της και του πιάνει το χέρι)
Όχι Μίλτο μου! Όχι! Μην το ξαναπείς. Σε
παρακαλώ! Είναι κόρη σου…είναι σπλάχνο από τα
σπλάχνα σου.,. είναι αίμα από το αίμα σου-είναι η ελπίδα σου σ’ αυτό τον κόσμο…
Κος Α
Η απελπισία μου θες να πεις.
Κα Α
Όχι Μίλτο μου. Βγάλτο αυτό από το μυαλό σου. Μη φτάσεις ως εκεί. Κι αν πήρε τον κακό δρόμο ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία είναι, Και μένα ακόμα θυμάσαι πώς με πήρες. Όμως με τον καιρό έμαθα. Δος της καιρό Μίλτο μου. Θα συνέλθε…θ’
αλλάξει…θα καταλάβει…Όχι Μίλτο μου-είναι η κόρη σου, είναι η κόρη μας!..
Κος Α
Είναι η ντροπή μου. Η ατιμία μου. To μαύρο
σημάδι στη ζωή μου.
Κα Α
(Ακουμπάει το μάγουλό της στο χέρι του)
Όχι Μίλτο μου…
Κος Α
(Την απωθεί ήπια)
Ξέρεις από πού έρχομαι.; Αν ήξερες δε θα τολμούσες να μου την υπερασπίζεις. Αν είχες νιώσει κι εσύ αυτό που ένιωσα απόψε εγώ, θα την είχες σκοτώσει εσύ η ίδια. Τι φοβερό Θεέ μου! Πόσα μάτια με κοίταζαν και λυπόνταν για μένα και για την τύχη μου.,. Όλοι με κόρες ξεβγαλμένες πια, άλλες σε φυλακή, άλλες σε αναμορφωτήρια; άλλες σε κέντρα αποτοξίνωσης. κλέφτρες. λέσβιες… Τι ήτανε αυτό απόψε.,. Να κάθομαι εκεί μέσα και να προσπαθώ να σταθώ ανάμεσά τους…σα να μη ξέρουν κι αυτοί πως η κόρη μου είναι μια.,. Ξέρεις πού ήμουνα; Ε; ξέρεις από πού έρχομαι;
Κα Α
Πώς να ξέρω…
Κος Α
Ήμουνα σ’ ένα πάρτι που έδωσε ο Αλέκος. Ήτανε ένα πάρτι έκπληξη. Κανείς μας δεν ήξερε τίποτα ώσπου μας τηλεφώνησε ο Αλέκος στο καφέ. Εκεί όταν πήγαμε όλα ήταν έτοιμα για το πάρτι. Και μας είπε πως ήθελε να μας κάνει έκπληξη όπως και η κόρη του έκανε αυτό το ίδιο πρωί σε κείνον όταν του είπε ότι ήτανε έγκυος.
Κα Α
Ποια απ’ τις δυο; Η ανύπαντρη;
Κος Α
(Μιμούμενος τη φωνή της)
Ναι, η ανύπαντρη! Η μικρή του. Ικανοποιήθηκες;
Μήπως θα μου πεις πως αφού είναι ανύπαντρη δεν
πρέπει να κάνει παιδί; Αυτό θα ‘λεγες αν δε
φοβόσουν. Απολίτιστο ον! Τι θα ‘θελες να δεις και
ν’ ακούσεις ακόμα, πόσο θα ‘πρεπε να ζήσεις ακόμα
σ’ αυτή τη χώρα για να μάθεις να ζεις όπως
πρέπει; Μέχρι τα πέρατα του κόσμου όλοι έτσι
φέρονται. Και συ, εδώ και τριάντα χρόνια ακόμα
δεν έχεις γίνει τελείως σωστή. Γιατί δε φεύγεις να
πας στην Αραβία, στο Ιράν, στο Αφγανιστάν; Εκεί οι
γυναίκες είναι όπως εσύ-δυστυχισμένα όντα.
Τράβα να ζήσεις εκεί που σου πρέπει. Εσύ είσαι
που κατάστρεψες την κόρη σου. Εσύ φταις για ότι
έγινε-εσύ!
(Μιμείται τη φωνή της)
«Ποια απ’ τις δυο-η ανύπαντρη;» Αλλά το
παραδέχτηκες μόνη σου-και συ ίδια θα ήσουνα αν
δε σ’ έσπρωχνα εγώ να συμμορφωθείς. Θα
πέθαινες έχοντας γνωρίσει μόνον εμένα. Και
μήπως μου το αναγνωρίζεις;
( Σιωπή. Ψεύτικα ήρεμος)
Καλά! Εντάξει! Ας μην παίρνει ακόμα ναρκωτικά!
Καλά, ας μην έχει πάει φυλακή. Αλλά να είναι
ακόμα…να μην έχει γίνει ακόμα πόρνη, ε όχι, αυτο
πάει πολύ. Πότε θα γίνει τάχα; Όταν γεράσει;
Μάλιστα λοιπόν, η ανύπαντρη!
Όταν το ‘μαθα μαχαίρι να με χτύπαγε θα πόναγα λιγότερο. Έγκυος η κόρη του Αλέκου! Κι εγώ;
Εγώ; Εγώ να έρχομαι στο σπίτι στις μια η ώρα το πρωί και να βρίσκω μέσα την κόρη μου! Και συ μου λες να ησυχάσω, Να μη φωνάζω ,να μη
στενοχωριέμαι .Και πας να μου την καλύψεις κι
από πάνω.
(αποφασιστικά)
Φώναξέ τη μου! Φώναξέ τη μου! Θα της μιλήσω για τελευταία φορά. Δεν αντέχεται πια αυτή η κατάσταση. Πλούτη δεν έχω, σπίτια και βίλλες δεν έχω, αυτοκίνητα γυαλιστερά δεν έχω. Όμως αυτό δε θα πει πως είμαι και άνθρωπος που δε ζει μέσα στον κόσμο…Κι αν δεν έχω τίποτ’ άλλο, όμως έχω μιαν υπόληψη στην κοιγωνία. Δε θ’ αφήσω αυτή τη…να μην πω, να λερώνει την τιμή μου. Οι Αγαθίδηδες το ‘χανε πάντοτε καθαρό το μέτωπό τους. Δε θ’ αφήσω να μου το λερώσει η Τζούλια! (δυνατά) Φώναξέ την!
(Βγαίνει η κυρία Αγαθίδου. Ο κύριος Αγαθίδης προσπαθεί να πάρει ύφος που να μη δείχνει την αναστάτωσή του. Μπαίνει η κυρία Αγαθίδου ακολουθούμενη από τη Τζούλια. Η Τζούλια είναι μια κοπέλα σεμνή και σοβαρή)
Τζούλια (ΤΖ) ! Γεια σου πατέρα.
Κος Α
Γεια σου και σένα. Κάτσε.
( Η Τζούλια κάθεται και ο κύριος Αγαθίδης κάθεται
απέναντί της)
Τι ώρα είναι, ξέρεις;
ΤΖ
(κοιτάζει το ρολόι της)
Μία και τέταρτο.
Κος Α
(προσπαθώντας να κάνει ήρεμη τη φωνή του) Πόσες φορές σου έχω πει ότι ένα κορίτσι της ηλικίας σου δεν πρέπει να βρίσκεται στο σπίτι τέτοιαν ώρα;
ΤΖ
Πολλές φορές πατέρα.
Κος Α
Και πού σού έχω πει ότι πρέπει να βρίσκεται;
ΤΖ
Σ’ ένα μπαρ, στο σπίτι ενός αγοριού…
Κος Α
Και τι ώρα πρέπει ένα κορίτσι καθώς πρέπει να
γυρίζει στο σπίτι του;
ΤΖ
Μετά τις τέσσερες το πρωί.
Κος Α
Και τι απαραιτήτως πρέπει να έχει κάνει μια φορά
τουλάχιστον πριν γυρίσει στο σπίτι του;
ΤΖ
Να έχει συνευρεθεί με κάποιον.
Κος Α
(στρεφόμενος στην κυρία Αγαθίδου. Ειρωνικά)
Τι ωραία! Τι καλά! To κορίτσι μας τα ξέρει όλα! Και
μάλιστα πολύ καλά!
(Στη Τζοΰλια, δυνατά)
Και αφού τα ξέρεις τότε γιατί στο διάβολο δεν τα
κάνεις;
ΤΖ
Πατέρα τα ‘χουμε πει πολλές φορές. Δεν αλλάζει τίποτε αν τα πούμε μια φορά ακόμα.
Κος Α
To ξέρω, Όμως έχω πάντα μιαν ελπίδα πως μπορεί κάτι να γίνει. Δεν μπορώ να χωνέψω πως η κόρη μου έχει κατρακυλήσει τόσο χαμηλά, δεν μπορώ να χωνέψω πως η κόρη μου στα δεκάξι τής χρόνια είναι μια…ας με λυπηθεί ο Θεός… Και όλο λέω-ας προσπαθήσω πάλι. Ίσως να πετύχω. Ίσως όλα να διορθωθούν και μπορέσω πια να βγω έξω στις παρέες μου με το κεφάλι ψηλά. Ίσως. Εσύ τι λες; Δεν πρέπει να ελπίζω;
ΤΖ
Όχι πατέρα. Σ’ αγαπώ, σ’ εκτιμώ, σε σέβομαι, όμως δεν μπορώ να κάνω αυτό που μου ζητάς. Εμένα μ’ αρέσει η μουσική, μ’ αρέσει η μελέτη. Μ’ αυτά θέλω να ασχολούμαι.
Κος Α
Κόρη μου. αφού το θέλεις διάβαζε και μάθαινε μουσική. Αυτό μπορώ να το υποφέρω. Τόσες ώρες όμως σου μένουν. Βγες με αγόρια. Δώσε και σε μένα την ικανοποίηση πως έχω μιαν άξια κόρη. Τόσα αγόρια σε θέλουνε. Όταν σε βλέπουν τρέμει η ψυχή τους μέσα στο παντελόνι τους. Πήγαινε μαζί τους. Θα νιώσεις αλλιώς. Άκου κι εμένα. Δε θα θέλεις να ξεκολλάς από πάνω τους, αρκεί ένα τους να γνωρίσεις. Η ζωή σου τότε θ’ αλλάξει, θα δεις το φως του κόσμου. Και θ’ αλλάξει και η δική μας ζωή μαζί με τη δική σου. Δε θα ντρεπόμαστε πια να βγαίνουμε έξω και να κοιτάμε κατάματα τους άλλους. Δε θα τρέμουμε μήπως έρθει η συζήτηση σε σένα. Άνοιξε τα πόδια σου κόρη μου κι άφησε να μπει μέσα η χαρά. Αλλιώς το μαράζι θα φάει και μένα και τη μάνα σου. Μην κοιτάς που δε σου μιλάει αυτή-σε λυπάται-αλλιώτικα θα σου ‘λεγε τα ίδια.
(από το διπλανό διαμέρισμα ακούγονται ερωτικά βογγητά και επιφωνήματα)
ΤΖ
Όχι πατέρα. Δεν είναι για μένα η ζωή αυτή.
Κος Α
Όχι, όχι, όχι…τι άλλο να κάνω πια…σου είπα να σε
πάω σ’ ένα ψυχολόγο-όχι. Βρε κόρη μου, καλά, δε σκέφτεσαι τον εαυτό σου-θέλεις να καταστραφείς. Στο κάτω κάτω αυτό είναι δικαίωμά σου. Εμάς τους δυο όμως δε μας σκέφτεσαι; Που σε αναστήσαμε με την ελπίδα πως μεγαλώναμε μια φυσιολογική κοπέλα…που δε την παρασύρουν οι βρωμιές του ενός και του άλλου…που θα σιχαινόταν το σχολείο, θα σιχαινόταν τα βιβλία και που όπως όλες οι κοπελίτσες του Θεού θα ‘πιανε μια δουλίτσα και τις ελεύθερες ώρες της θα γύριζε από το ένα στο άλλο σερνικό χωρίς χαλινό, χωρίς ψευτοηθικές, χωρίς αρνήσεις.,. Όχι, δε μας σκέφτεσαι! Δε σε νιάζει που σκότωσες όλες τις ελπίδες μας! Πού να ξέραμε οι δόλιοι ότι γεννήσαμε, αναθρέψαμε, πονέσαμε και κουραστήκαμε yια μια…θα το πω γιατί αυτό είσαι-(δυνατά) για μια παρθένα! Ναι! Σ’ αρέσει δε σ’ αρέσει αυτό είσαι-μια παρθένα! (στον εαυτό του)
Μια τέτοια στην οικογένεια!..Τι αμαρτίες πληρώνω άραγε;…
Κα Α Μίλτο…
Κος Α
Πάψε και συ! (στην κόρη του)
Κόρη μου δες μια ματιά τριγύρω σου. Και άνοιξε τ’ αυτιά σου ν’ ακούσεις. Άκου δίπλα την κυρία Πόλα. Κάνε μια βόλτα στη γειτονιά. Θ’ ακούσεις βόγγους και ξεφωνητά να ‘ρχονται από παντού. Κοίτα στους δρόμους καθώς περπατάς. Ζευγάρια αγκαλιάζονται και φιλιούνται σε κάθε βήμα μπροστά σου. Άνοιξε την τηλεόραση (ανοίγει την τηλεόραση κσι στην οθόνη εμφανίζεται ένα ζευγάρι που κάνει έρωτα).Ορίστε! (κλείνει την τηλεόραση) Η κοινωνία μας δόξα το Θεό είναι γεμάτη παραδείγματα. Να πω ότι φοβάσαι τις αρρώστιες και γι αυτό…ή δε θέλεις να μείνεις
έγκυος… μα αυτός είναι ο προορισμός του ανθρώπου-να φκιάχνει νέους ανθρώπους. Δεν το θέλεις αυτό;-προφυλακτικά γεμάτος ο τόπος. Στο σχολείο αυτό είναι το πρώτο που σας μάθανε. Ζούμε στο χρυσόν αιώνα κόρη μου, όλα τα μπορεί ο άνθρωπος. Πήγαινε λοιπόν έξω κόρη μου. Άνοιξε τα πόδια σου στον κόσμο. Δε σκέφτεσαι; Αν ο Θεός δεν ήθελε να χρησιμοποιείς το πράμα σου δε θα στο ‘δινε. Αχ! Άγια θα ‘τανε η μέρα που θα ‘βλεπα την κόρη μου να λιποθυμάει κάτω απο ένα αγόρι…
ΤΖ
Ναι, είναι μέσα στα καθήκοντα της γυναίκας να γεννάει άλλους ανθρώπους. Δεν είναι όμως να γυρνάει με τον ένα και με τον άλλο. Τότε δε θα ‘τανε άνθρωπος αλλά ζώο.
Κος Α
Ένα ζώο δεν είναι και ο άνθρωπος;
ΤΖ
Αν έχεις αυτή την ιδέα σε λυπάμαι και σένα και
όποιον άλλον την έχει.
Κος Α (έξαλλος)
Να λυπάσαι τον εαυτό σου βρωμιάρα! Να λυπάσαι τον εαυτό σου παληοθήλυκο! Που ζεις έξω από την κοινωνία…Παρθένα! Που γέμισες το σπίτι βιβλία!,..Ποιος τα ανακάλυψε να πάω να φτύσω στον τάφο του;..Και λυπάσαι συ εμένα…Αντί να φωνάζει ο γάιδαρος φωνάζει το σαμάρι… (οι βόγγοι και οι φωνές από δίπλα σταματάνε)
ΤΖ
Είσαι ένας χαμένος άνθρωπος αν σκέφτεσαι έτσι.
Κα Α
Κόρη μου…(την αγκαλιάζει και της κλείνει το στόμα με το χέρι της)
Κος Α
Άστηνε, άστηνε.. .χαμένος άνθρωπος… εγώ!.. παραλογίζεται, δεν ξέρει τι λέει πια. Χαμένοι όλοι οι άλλοι εκτός απ’ αυτήν! Εκατομμύρια λαού έχουν άδικο κι αυτή δίκιο. Χαμένοι όλοι κι αυτή μόνο είναι η σωστή. Άστηνε, άστηνε να δούμε τι άλλο θα πει. Άστηνε και θα ‘ναι τα τελευταία της λόγια αν δεν αλλάξει τροπάρι.
ΤΖ
Αν έκανα κάτι κακό θα ‘κλεινα το στόμα μου. Μα δεν κάνω τίποτα κακό. Εσύ νομίζεις έτσι. Είσαι τυφλός και δε βλέπεις. Εγώ ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω. Ανοίγω τ’ αυτιά μου κι ακούω. Εγώ βάζω το νου μου να σκέφτεται. Και ότι βλέπω και ακούω και νιώσω, το περνάω απ’ της ψυχής το εργαστήρι. Και αυτή μου λέει τι να πω και ΤΙ να κάνω.
Κος Α
Έτσι λοιπόν. Στην ψυχή σου βέβαια είναι η βλάβη. Αμφιβολία δε χωράει καμιά. Που δεν τη χρησιμοποιείς για να ζήσεις αλλά για να πεθαίνεις κάθε μέρα. Και τι σου λέει η ψυχή σου; Να μας πεθάνεις εμένα και τη μάνα σου;
ΤΖ
Θέλεις αλήθεια ν’ ακούσεις τι μου λέει η ψυχή
μου;
Κος Α
Πέστα. Θα περιμένω ώσπου να τελειώσεις. Και
ύστερα θα μιλήσω εγώ.
ΤΖ
Να λοιπόν. Λες πως ο άνθρωπος είναι ένα ζώο, Είναι και ζώο, αλλά όχι μόνο. Εκτός από κορμί έχουμε και την ψυχή. Και η ψυχή φωλιάζει μέσα στο σώμα. To κορμί μας είναι ένα τρομερό, ένα μυστηριώδες φανέρωμα της Δημιουργίας. Δεν είναι μονάχα το σκάφος που χρησιμοποιεί η ψυχή για να ‘ρθει στον κόσμο και για να φύγει απ’ αυτόν, αλλά είναι η βαση της ύπαρξής μας. Χωρίς αυτό όλα χάνονται: και η παρουσία μας μέσα στον χώρο, και η ελευθερία και η ευθύνη μας. Υπάρχουμε στον κόσμο αυτόν γιατί υπάρχουμε σωματικά. Γιατί δεν είμαστε μόνο πνεύμα αλλά και ύλη.
Και η ερωτική λειτουργία είναι η mo κεφαλαιώδης λειτουργία του σώματος του ανθρώπου. Αυτό τo κλειστό όλον, το σώμα του ανθρώπου, ανοίγει μέσα σ’ έκσταση, ταραχή και φρενήρες πάθος και δίνεται, κι ενώνεται μ’ ένα άλλο σώμα. Ξαφνικά σχίζεται ΤΟ μυστήριο της Δημιουργίας κσί ο άνθρωπος, με την εξουσία που του δόθηκε, μετέχει προταγωνιστόντας στην ανανέωση του ανθρώπινου γένους, στη συνέχιση της ροής του κόσμου. Μυστήριο φρικτό και αλάλητο, που πρέπει με άκρα διστακτικότητα να το προσεγγίζεις και να το μελετάς με τρόμο. Ν’ αναφέρεσαι σ’ αυτό με σέβας απέραντο και με συστολή Να το κατέχεις αλλά να μην ανασύρεις την καλύπτρα του, που είναι καλύπτρα άρρητης δόξας και τιμής του ανθρώπου. Αυτό το περήφανο αντίκρισμα του σώματος και της ερωτικής του λειτουργίας έχει χαθεί μέσα στον βρώμιο πολιτισμό σας. Κάθε βέβαια εποχή έχει τη χυδαιότητά της χυμένη γύρω από την ερωτική πράξη. To ξέρουμε από βιβλία, σχεδιάσματα, από ζωγραφιές, γλυπτά, μαρτυρίες ιστορικές. Αλλά επειδή ο άνθρωπος δεν είχε φθαρεί τόσο σε βάθος, η πλειοψηφία εξακολουθούσε να ζει μέσα στο νέφος του ερωτικού μυστηρίου ΚΙ αρνιότανε να συσσωματωθεί στη χυδαιότητα που τον πολιορκούσε, παλεύοντας να εξευτελίσει την ερωτική πράξη.
Η αιδώς βιωνόταν όχι υποκριτικά αλλά αληθινά, με συνείδηση της ηθικής της σπουδαιότητας για τη ζωή καί τη μοίρα του ανθρώπου. Ήταν αυτή που έριχνε σκοτεινό μαγνάδι στο πρόσωπο του έρωτα του σαρκικού, αφήνοντας δικαιωματικά την πρωτοκαθεδρία στην ψυχή και στον δικό της έρωτα. Η ψυχή έπρεπε νά γνωρίσει, η ψυχή έπρεπε να συγκατατεθεί, η ψυχή να πρωταγωνιστήσει στον μέγα και σπουδαίον υπαρξιακό άθλο του. Από τις κορυφές αυτές που ανεβήκαμε αντικρίζοντας τον έρωτα σαν κάτι ίερό, αν ρίξουμε ένα βλέμμα στον έρωτα όπως τον κατάντησε η εποχή μας, θα ζαλιστούμε. Θα πνιγούμε μέσα σε μιαν ερωτική εκβαρβάρωση. Θα κοπεί η ανάσα μας βλέποντας τον έρωτα να έχει ξεπέσει στη φιληδονία και μάλιστα σε μια φιληδονία ξένη προς το μυστήριο της ηδονής το σπαραχτικό, που η ερωτική πράξη κρύβει μέσα της.
Μετά το σμίξιμό τους οι άνθρωποι δε γνωρίζονται, δε χαιρετιούνται, δεν ξανάβλέπονται, δε νιώθουν καμμιά ευθύνη ο ένα για τον άλλο κι ας μπήκε, κι ας γνώρισε το άδυτο των αδύτων του. To ερωτικό πάθος που αισθάνεσαι πως δόθηκε για την αγάπη των ανθρώπων και για τον αλληλοσεβασμό, ντύνεται μια προπέτεια ανατριχιαοτική, μιαν αδιαντροπιά αγοραία, μιαν ελευθεριότητα που τσακίζει την ψυχή και σου κόβει την όρεξη της ζωής. Μας πολιορκεί πια απ’ όλες τις πλευρές η χυδαιότητα. Και δε μας πολιορκεί μόνάχα με το λόγο, με σιχαμερές εξιστορήσεις και με γαργαλιστικά ανέκδοτα, που ρημάζουν κυριολεκτικά την ιερότητα του’έρωτα. αλλά μας πολιορκεί και με την εικόνα της φωτογραφίας, του
κινηματογράφου, της τηλεόρασης, των περιοδικών και άλλων, εικόνα που βιάζεται να σου γνωρίσει λεπτομερώς τα πάντα και να μη σου επιτρέψει ν’ ανακαλύψεις μόνος σου τίποτε. Τα παιδιά, μόνο που έχουν τα βλέφαρα ανοιχτά, μολύνονται αμέσως, δηλητηριάζονται, γνωρίζουν τον έρωτα όσο πιο γρήγορα μπορούν κι αργότερα, χωρίς να το λογαριάσουν, τους περιμένει μια ανία ερωτική, μια αδιαφορία και μια ερημιά. Εσύ πατέρα αυτό το θεωρείς πρόοδο. Όπως τρως και χωνεύεις, έτσι και κάνεις έρωτα, λες. Τι πιο απλό, τι πιο σταθερό. Αυτή όμως δεν είναι πρόοδος. Είναι μια απογύμνωση, είναι μια χρεωκοπία και της φιλοσοφίας των καιρών μας αλλά και του πολιτισμού μας γενικότερα. Γιατί μην μπορώντας να ερμηνεύσει τον έρωτα ηθικά, πνευματικά, τον γκρεμίζει στη χυδαία βαρβαρότητα. Και ζούμε σήμερα αυτόν τον εξευτελισμό,και συμμετέχουμε σ’ αυτόν ταπεινωμένοι κι ας κάνουμε πως ανασαίνουμε από την πολλήν ελευθερία που τάχα αποκτήσαμε, γκρεμίζοντας ότι ιερό μας εξουσίαζε.
Και όλα αυτά με τις ευλογίες του πονηρού αυτού καιρού. Και καταντήσαμε να μη σεβόμαστε πια ούτε το ίδιο μας το κορμί. To αγγίζουμε, το παρακολουθούμε και το μελετάμε μονάχα βιολογικά, ποτέ ηθικά. Κι όμως, αυτό το κορμί βαραίνει τρομερά πάνω στη μοίρα της ψυχής μας. Παίζει κρισιμότατο ρόλο για την αιωνιότητά μας. Μα όσο κι αν οι καιροί μας αγωνίζονται να θανατώσουν την κρυμμένη ψυχή εξευτελίζοντας το θεατό κορμί που μέσα του την φέρει, αυτή, η ψυχή, δύσκολα πεθαίνει. Όλα πατέρα έχουν ένα όριο. Και η ερωτική πράξη έχει το όριό της στην υπερβατική ερμηνεία του μυστηρίου της. Όλα τ’ άλλα πoυ γίνονται σήμερα και που από την αχαλίνωτη ελευθερία έχουν κάνει τους ανθρώπους νευρωτικούς και χυδαίους, είναι υπέρβαση των ορίων, ανταρσία εναντίον των ίδιων μας των εαυτών ,κι αυτοκτονία συνεχής του κόσμου όπου ζούμε. Εγώ δε θ’ αυτοκτονήσω πατέρα, Δε θα υποκύψω σ’ ένα τέτοιον ερωτικό εκβιασμό. Ο έρωτας σε μένα θα γίνει όπως ταιριάζει σε άνθρωπο. Και με κάποιον που νιώθει ίδια καθώς εγώ. Κι ως τότε θα είμαι, όπως πριν λίγο είπες με φρίκη, μια παρθένα. Μάθε όμως, ότι φέρνει φρίκη σε σένα, για μένα είναι τιμή και καθήκον ιερό. Όχι πατέρα, Αφού άνθρωπος γεννήθηκα, θα ζήσω. ανθρωπινά. Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, είναι έξω από τη φύση μου όσο κι αν εσύ φωνάζεις, όσο ΚΙ αν, χωρίς να το θέλω, σε στενοχωρώ.
Κος Α Τελείωσες;
ΤΖ
Τελείωσα πατέρα.
Κος Α
Απ’ ότι είπες κατάλαβα τα τελευταία σου λόγια μόνο-θα εξακολουθείς να με ντροπιάζεις ζώντας τη ζωή που εσύ έχεις διαλέξει και μόνον όποτε εσύ θελήσεις θα ζήσεις σα σωστή κοπέλα. Σωστά;
ΤΖ
Ναι πατέρα. Ακριβώς έτσι.
Κος A
(πετιέται πάνω αλλόφρων)
To μπιστόλι…πού είναι το μπιστόλι;
(βγαίνει στο άλλο δωμάτιο)
Κα A
Κόρη μου κρύψου.,.Φύγε..
.
ΤΖ
Όχι μητέρα, δεν ωφελεί.
Κα Α
Φύγε σου λέω-φύγε!…
ΤΖ
Όχι μητέρα, δεν πρέπει.
Κα Α
Θεέ μου’
(στέκει μπροστά στην κόρη της καλύπτοντάς την.
Μπαίνει ο κύριος Αγαθίδης με ένα πιστόλι στο
χέρι)
Κος Α
(στη μητέρα)
Φύγε από κει!
Κα Α
Όχι!
Κος Α
Φύγε από κει σου λέω!
Κα Α
Δε φεύγω! Δε θα τολμήσεις…
(0 κύριος Αγαθίδης σπρώχνει με δύναμη τη
γυναίκα του. Αυτή πέφτει κάτω. Αμέσως μετά
πυροβολεί τη Τζούλια στο στήθος. Η Τζούλια
πέφτει νεκρή. Η κυρία Αγαθίδου βγάζοντας
σπαραχτικές κραυγές αγκαλιάζει τη νεκρή κόρη
της)
Κος Α
(Πετάει μακριά το πιστόλι και ορθώνει το κεφάλι
του)
Καλλίτερα στη φυλακή με το κεφάλι ψηλά, παρά ένας άτιμος στην κοινωνία. Για μια υπόληψη ζούμε!
ΑΥΛΑΙΑ
Γιώργης Χολιαστός
Μου αρέσει!Μου αρέσει!