Τα 7 (+7) θανάσιμα αμαρτήματα μου. Checklist

Σπεύδω, προτού αποχωρήσω από τον μάταιο κόσμο των μπλογκ, να δημοσιοποιήσω τη θέση μου στα 7 μεγάλα αμαρτήματα, όπως τα ταξινόμησε κάποτε, κάποιος Πάπας.
Κάτι σαν την ταινία «Εξιλέωση» ένα πράγμα, που ευκαιρία δοθείσης δεν τρελάθηκα, καλή μεν αλλά όχι και αριστούργημα, πιο πολύ μου άρεσε το «Juno».
Έτσι, παρά τη συνήθη -και κατακριτέα- τακτική μου να αποφεύγω ή να ξεχνάω καλύτερα, να συμμετέχω σε chain-games των μπλογκερ, ανταποκρίνομαι στο κάλεσμα του Φώτη (και της Άννας) και ιδού:
Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα –συμφωνα με τη Βικιπαίδεια – είναι μια ταξινόμηση των πιο σοβαρών αμαρτημάτων σύμφωνα με την Καθολική εκκλησία, την οποία εισήγαγε ο Πάπας Γρηγόριος Α΄ κατά τη διάρκεια της θητείας του 590-604 μ.Χ. στην εργασία του Magna Moralia.
Τα αμαρτήματα ονομάζονται «θανάσιμα» γιατί σύμφωνα με την εκκλησία μπορούν να στερήσουν τη θεία χάρη και να οδηγήσουν στην αιώνια καταδίκη της ψυχής του ανθρώπου, εκτός αν συγχωρεθούν με την εξομολόγηση.
Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα, ταξινομημένα κατά αύξουσα σοβαρότητα είναι:
• Λαγνεία (luxuria)
Έχω υποπέσει πολλάκις. Ο θεός να με συγχωρέσει (αν ο θεός είναι ο Δίας, σίγουρα). 😀
• Λαιμαργία (gula)
Μπαααααααααα
• Aπληστία (avaritia)
Για λεφτά σίγουρα όχι, για κάποια υλικά πράγματα όπως βιβλία, σιντι, ταινίες-παλιότερα- και « high teck» συσκευές κατά διαστήματα υποπίπτω στο αμάρτημα αυτό.
• Oκνηρία (acedia)
Κατ’ επανάληψιν και κατ’ εξακολούθηση.
Η δημιουργική τεμπελιά είναι μεγάλο πράγμα. Μη με ρωτήσετε τι και ποιος, αυτό ή το’χεις ή δεν το’χεις. 8)

• Oργή (ira )
Εεεεεε κατά διαστήματα με πιάνει για διάφορα πράγματα αλλά τα ξεπερνάω γρήγορα
• Ζήλεια (invidia)
Ποτέ για υλικά πράγματα και για ανθρώπους. Στα ερωτικά μερικές φορές έχω υποπέσει αλλά δικαιολογούμαι (οι ερωτευμένοι έχουν το ακαταλόγιστο). 🙄
• Αλαζονεία (superbia)
Μάλλον ποτέ, άντε μερικές φορές τεχνηέντως την εμφάνισα όταν είχα μπροστά μου ανόητους προκλητικούς και επηρμένους ντενεκέδες.
Οπότε μάλλον δεν πιάνεται-άμυνα ήταν-.
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Να συμπληρώσω και άλλα 7, μια και δεν τα πρόβλεψε όλα η καθολική εκκλησία.
1.Eίμαι Άνθρωπος Της Τελευταίας Στιγμής. Είναι να κάνω μια δουλειά σε συγκεκριμένο χρόνο; 40 μέρες θα κολοβαράω και την τελευταία μέρα θα τρέχω σαν τρελός να την τελειώσω –βέβαια, το παράδοξο είναι ότι συνήθως την κάνω καλά-.
2.Είμαι παρορμητικός και αυτό, μερικές φορές, κάνει πότε εμένα και πότε τους άλλους να αισθάνονται άβολα. 8)
3.Δεν μπορώ με τίποτα τους ανθρώπους είπα-ξείπα, ήξεις-αφίξεις, έτσι-γιουβέτσι. Ακόμη, δεν αντέχω με τίποτα την αχαριστία, τη βλακεία, την αδικία, την έλλειψη χιούμορ, τη προδοσία, τη ρουφιανιά, τις δημόσιες σχέσεις και τις επαγγελματικές καλημέρες.
Αυτό πολλές φορές μου έχει βγει σε «κακό» αλλά δεν μετανιώνω.
4.Έχω πολλές απαιτήσεις από τους ανθρώπους που εκτιμώ-από τους υπόλοιπους καμία-. Έτσι μερικές φορές γίνομαι περισσότερο σκληρός από όσο «πρέπει».
5.Δεν συγχωρώ εύκολα για πράξεις που είναι ψηλά στην προσωπική μου κλίμακα αξιών και όχι με την έννοια ότι το κρατάω αλλά χαλιέμαι τόσο πολύ που ξενερώνω. Από την άλλη, μια κίνηση αποδοχής του λάθους με ρίχνει στο πάτωμα.
6.Μου «αρέσει» μερικές φορές να φτάνω στα όρια τους άλλους. Είτε με χιούμορ, είτε με νεύρα. 😳
7.Κατουράω στο νιπτήρα 🙄 . Βέβαια αυτό στην αρχή προέκυψε από ανάγκη. Επειδή έχω σοβαρότατο πρόβλημα με το πρωινό ξύπνημα ήταν η μόνη λύση για να ετοιμάζομαι όσο πιο γρήγορα γίνεται, ταυτόχρονα ντύνομαι, πλένω πρόσωπο, δόντια κ.λ.π. κ.λ.π. Mη ρωτήσετε πως γίνεται. Θέληση και ανάγκη να υπάρχει και όλα γίνονται. 😀

Τα γλιτώνω τα καζάνια της κολάσεως;

Τώρα εγώ πρέπει να καλέσω κάποιους;
Βρε βάσανο!
Αν θέλουν μας λένε τις δικές τους πομπές οι: Κροτ, Ρενάτα, Σίλια, Τεό, Φάβα.