από το νόημα που ’χει κάτι απ’ τις φωτιές 17 Νοεμβρίου, 2007
Posted by σεφ-γκρέκο in Art.Tags: Art, Απόψεις, Μουσική, Φωτογραφία, Music, Opinion, Photo
trackback
17 Νοέμβρη 1978
Α΄ Γυμνασίου
…μέχρι τότε φωτογράφιζα περισσότερο οικογενειακά θέματα,
αλλά εκείνη τη μέρα στο Πολυτεχνείο ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα ότι η φωτογραφία δεν ήταν μόνο για να αποτυπώνω μπαμπά, μαμά, αδέρφια, ξαδέρφια, γενέθλια κλπ. Ήταν πολλά περισσότερα: μπορούσε να κρατήσει μια ακριβή στιγμή, μια ιδέα, μια ελπίδα, ένα χαμόγελο, μερικές φορές τον πόνο, άλλες πάλι τον αγώνα, την αγωνία…
Θυμάμαι πηγαίνοντας στο Πολυτεχνείο είχα μείνει μόνο με τρεις στάσεις στην kodak instamatic –τη πρώτη μου φωτο-μηχανή. Η πρώτη φωτογραφία κουνήθηκε πολύ, η δεύτερη δείχνει το κοριτσάκι με το λουλούδι και η τρίτη, λίγα ριγμένα στεφάνια. Μετά, ο πατέρας μου με πήγε πάνω στα κτίρια και μου μίλησε για τη χούντα. Είχα προλάβει να δω μερικά φιλμάκια, είχα διαβάσει εφημερίδες (περισσότερο «τα Νέα») και φεύγοντας ήθελα να τραβήξω άλλη μία τελευταία φωτογραφία. Το φιλμ μου όμως δεν είχε άλλη στάση… Σκέφτηκα πως, ίσως, αν πίεζα παραπάνω το μοχλό που γυρίζει το φιλμ, θα το τέντωνα και θα τα κατάφερνα…
Το φιλμ έσπασε, η μηχανή όπλισε και τράβηξα την τελευταία μου φωτογραφία, που όμως έπεσε πάνω στην προηγούμενη κι έτσι η δεύτερη φωτογραφία είναι δύο φωτογραφίες μαζί (φυσική διπλοέκθεση και όχι μοντάζ στο photoshop).
— —
Διονύστης Σαββόπουλος, «στη συγκέντρωση (της ΕΦΕΕ)«
Λάσπη στ' αστέρια 
Ωραίο το ποστ, αλλά ένα δεν καταλαβαίνω.. «Το φιλμ έσπασε, η μηχανή όπλισε και τράβηξα την..» .Αν έσπαγε το φιλμ, δεν έπρεπε να μαζευτεί -λογικά- από την μία μεριά;!
Βρε θείο, μπας και δεν είσαι σίγουρος για τον αν είναι καλή η φωτο με την διπλοέκθεση και θες να τσεκάρεις πρώτα σχόλια και μετά να μας πεις ότι «οκ ήταν εσκεμμένη η διπλοέκθεση! 😉
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημέρα ανηψούδι 😉
Οι kodak instamatic (σαν τη δική μου 56-X, που όμως είχε τα χρώματα της 104) παίρνανε τις κασέτες 126 (είχαν μικρό καρέ φωτοευαίσθητης επιφάνειας, μόλις 28×28 mm, αλλά μεγάλη ακρίβεια στην μεταφορά του φιλμ, αφού αυτό ήταν προ-φορτωμένο και δεν απαιτούσαν «μάζεμα» στο τέλος του φιλμ – μάλιστα ειδικός μηχανισμός βοηθούσε να μη «πισωγυρίζει» το φιλ). Τα άκρα του φιλμ στην κασέτα έσπαγαν μάλλον εύκολα, αλλά η μεγάλη επιφάνεια επαφής και τριβής του φιλμ με το εσωτερικό της κασέτας, καθώς και ο μηχανισμός προώθησης, άφηνε το φιλμ στη θέση του. Άρα δεν λέω ψέματα 😉
Αν υπάρχει μια ανακρίβεια στο κείμενο αυτή θα βρίσκεται στην ημερομηνία (για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι αν οι φωτογραφίες αυτές τραβήχθηκαν το ’78 ή το ’79).
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημέρα σεφ μου – καμιά φορά, τα όμορφα πράγματα γίνονται κατά λάθος…
🙂
(κι εμένα μου έιχε συμβεί αυτό πάντως, η μια φωτό πάνω στην άλλη στο τέλος του φιλμ)
(*** και μάθαμε και την ηλικία σου, τελικά! 😉
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Και δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η διπλοέκθεση ήταν τυχαία αλλά το αποτέλεσμα πολύ όμορφο 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ααα, είχες κι εσύ τέτοια kodak instamatic! Ήταν η πρώτη που χρησιμοποίησα – των γονιών μου βέβαια..
🙂
και ναι, το αποτέλεσμα ήταν καλό τελικά! 🙂
Καλημέρες!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημέρα νατασσάκι.
Απίθανο και μαγικό δεν είναι αυτό με το όμορφο του τυχαίου;
(ΥΓ: ποτέ δεν έκρυψα την ηλικία μου, ούτε ότι ήμουνα παιδί θαύμα και σε ηλικία 7 ετών πήγαινα στην Α΄ Γυμνασίου 8) )
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
😆 😆 😆
(Άψογος)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
οκ..με έπεισες (μάλλον) 😉
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
μάλιστα.
μου αρέσει πολύ το ποστ σου, επειδή βγάζει αισιοδοξία.
και δεν θέλω να είμαι απαισιόδοξη σε σχέση με τέτοια θέματα.
εν προκειμένω θα ηταν άδικο για όσους δεν εξαγοράστηκαν, επί πλέον.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σεφ, μα τα ΄πε το Κροτάκι μου όλα! 🙂
Εξαίρετο!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πολύχρωμη ανάμνηση, γλυκέ μου Εφ!
Αλλά πιο έντονα τα χρώματα που κάνουν ένα παιδάκι να βλέπει διαφορετικά τα πράγματα – κι αυτό δεν ξεθωριάζει με τον χρόνο, έτσι δεν είναι; :*
Πίσης, θα ήθελα τον Σαββό στο μέιλ μου πλιιιζ!
(Με ταξί μας, το πιο αγαπημένο μου ποστ σου)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!