Είμαι ένα νεογέννητο 11 ημερών. Όταν θα μεγαλώσω θα γίνω ένα καθαρόαιμο άλογο Πηνείας.

Η μητέρα μου (φοράδα) συναντήθηκε με τον πατέρα μου (επιβήτορας) πριν 11 περίπου μήνες . Αφού τα «είπανε» για 3 μέρες , η μητέρα μου με κράτησε στην κοιλιά της για 11 μήνες και πριν 11 μέρες είδα το φως του ήλιου για πρώτη φορά.
Εμένα τώρα με λένε πουλάρι, μα σαν μεγαλώσω θα είμαι άτι.

Η μητέρα μου (φοράδα) -όμορφη δεν ειναι;-

ο πατέρας μου (επιβήτορας) -ψιλοφρικιό μου φαίνεται-

Τώρα αφήστε μας, γιατί θέλω να πιω το γάλα μου.

Τα άλογα αυτά ζούνε σε ένα χωριό της Λακωνίας.

Το άλογο Πηνείας είναι στον κατάλογο με τις απειλούμενες με εγκατάλειψη φυλές αγροτικών ζώων. Αυτό σημαίνει ότι προστατεύεται και επιδοτείται η διατήρηση του.
Το όνομα τους το πήραν από την ομώνυμη περιοχή της ορεινής Ηλείας όπου και αναπτύχθηκε. Λέγεται ότι τέτοια άλογα χρησιμοποιούσαν στις ιπποδρομίες στην αρχαία Ολυμπία.
Είναι νευρικοί χαρακτήρες και φημίζονται για το βηματισμό τους που λέγεται ραβάνι.
Δηλαδή πλαγιοτροχάζει (τροχάζει πότε δεξιά και πότε αριστερά). Αυτό το βάδισμα είναι ξεκούραστο για τον αναβάτη.