Λάσπη στ' αστέρια

Μια Zygaena ephialtes διαβάζει το χέρι μου! 2 Ιουλίου, 2014

Αυτή την περίεργα όμορφη πεταλούδα με τα μπαλώματα στα φτερά της, θα την δούμε αρχές του καλοκαιριού στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, σε ξερικές περιοχές, ηλιόλουστες πλαγιές, αραιά δάση και γενικά σε ασβεστολιθικά εδάφη. Η κοιλιά της είναι κόκκινη (μπορεί και κίτρινη) και τα μπροστινά φτερά της έχουν ένα πολύ βαθύ μπλε χρώμα, με κηλίδες κίτρινες, λευκές ή κόκκινες ενώ τα πίσω φτερά της είναι κόκκινα, κίτρινα ή μαύρα.

(περισσότερα…)

Πεταλούδα με γυαλιά μυωπίας (λίγο μεγάλα δεν της πέφτουν;) 4 Μαΐου, 2014

Ας ανοίξουμε λίγο το πλάνο. (περισσότερα…)

Kermes vermilio (Βάψτε εντελώς δωρεάν τα μεταξωτά βρακιά σας!) 26 Απριλίου, 2014

Ένα ακόμη χτύπημα της λάσπης, (κάτω από τη μέση φυσικά), στην κρίση και την ακρίβεια. Και επειδή υποθέτω ότι οι θαμώνες της λάσπης διαθέτουν και τους ανάλογους κ@λους, δηλ. αρκούντως επιδέξιους, πιστεύω ότι θα εκτιμήσουν πολύ αυτό το εξαιρετικά χρήσιμο ποστ 😛 . Ήταν το θέμα ενός παλαιότερου -ούτε που θυμάμαι πότε- ποστ, το οποίο είχε ανέβει ως τεστ για τους τυχάρπαστους θαμώνες της λάσπης, αλλά ποτέ δεν έγινε κανονικό ποστ. Νομίζω ότι τώρα πλέον ωρίμασαν οι συνθήκες για την ανάρτηση του. Μόνο στη λάσπη ακολουθείται φυσική παλαίωση των ποστ ώστε η ποιότητα των αναρτήσεων να παραμένει στο γνωστό υψηλό επίπεδο. 😀

Λοιπόν, αυτό που πρέπει να κάνετε είναι πάρα πολύ απλό. Αφού βρείτε αυτούς τους κόκκινους «κόκκους» πάνω σε φύλλα πουρναριού, θα τους μαζέψετε και θα τους αποξηράνετε.
Μετά, θα τους προσθέσετε μέσα σε καζάνι με νερό που βράζει και αφού αφήσετε να βγάλει το χρώμα θα το κατεβάσετε από τη φωτιά. Αναλόγως της ώρας που θα αφήσετε τους κόκκους μέσα στο νερό θα δώσετε και την ανάλογη απόχρωση ή χρώμα, από πορτοκαλί για λίγο χρόνο μέχρι το κρεμεζί ή βαθύ κόκκινο για αρκετή ώρα. Πριν αρχίσει να κρυώνει το νερό προσθέστε τα μεταξωτά σας βρακιά που θέλετε να βάψετε.

Οι κόκκινοι αυτοί κόκκοι δεν είναι τίποτα άλλο πάρα οι προνύμφες ενός κοκοειδούς (εντόμου που ανήκει στα ημίπτερα) που παρασιτεί στο πουρνάρι, το Kermes vermilio (ή Kermococcus vermillio). Χρησιμοποιούνταν από αρχαιοτάτων χρόνων για τη παρασκευή του πορφυρού χρώματος και ειδικότερα του ακριβού και πολύ ξεχωριστού χρώματος, του κρεμεζί, το δυνατό, φωτεινό και βαθύ κόκκινο χρώμα. Εκτός από τη βαφή νημάτων, δερμάτων και μαλλιών ιδιαίτερα το χρησιμοποιούσαν για την βαφή των μεταξωτών. Με αυτή τη βαφή έβαφαν οι στρατιώτες της Σπάρτης το ρουχισμό τους ώστε να μη ξεχωρίζει από το αίμα σε περίπτωση που πληγωθούν στη μάχη και αρχίσουν να φωνάζουν τα χάνομαι, σβήνω κλπ.

Το πουρνάρι είναι ένας αειθαλής θάμνος ή μικρό δέντρο της μεσογείου με σκληρά και αγκαθωτά φύλλα, ανθεκτικό στην ξηρασία και αποτελεί αγαπημένη τροφή για τα γίδια και αγαπημένο ξύλο για θέρμανση. Είναι ένα πολύ σπουδαίο φυτό της ελληνικής χλωρίδας και του αξίζει ένα ξεχωριστό ποστ.

Οικογένεια: Fagaceae
Γένος: Quercus Δρυς
Είδος: Quercus coccifera ή Δρυς η κοκκοφόρος ή πουρνάρι ή πρίνος (περισσότερα…)

Butterfly effect 14 Μαΐου, 2012

(ή γιατί για όλα φταίει ο Αλέξης)

Μια πεταλούδα στάθηκε στο χέρι μου.
Το πέταγμά της,
μετά από λίγα δευτερόλεπτα,
άνοιξε με ορμή το κουτί της Πανδώρας (κάλπη). (περισσότερα…)

Empusa fasciata, ο πιο αλλόκοτος και σπάνιος μάντης! 21 Απριλίου, 2012

Ο Empusa fasciata είναι και αυτός μέλος της μεγάλης και πολύ αρχαίας τάξης των μαντοειδών, που περιλαμβάνει 15 οικογένειες και πάνω από 2200 είδη. Στην Ελλάδα υπάρχουν γύρω στα 8 είδη. Το πιο γνωστό μέλος της τάξης αυτής είναι ο Mantis religiosa ή το Αλογάκι της Παναγιάς, τον οποίο παρουσιάσαμε αναλυτικά σε παλιότερο ποστ. Ο Empusa fasciata κυκλοφορεί μόνο στην ανατολική μεσόγειο, είναι ένα σπάνιο είδος μάντη και γι΄ αυτό κατατάσσεται στη Ευρωπαϊκή Κόκκινη Λίστα των παγκόσμια απειλουμένων ζώων και φυτών.
Τα μαντοειδή έχουν την δική τους μακρά ιστορία στον πλανήτη μας. Τον κατοικούν εκατομμύρια χρόνια, πριν ακόμη και από την εμφάνιση των ερπετών. Καθαρά σαρκοφάγο έντομο, τρέφεται με άλλα μικρά έντομα και θα τον βρούμε να στέκεται ακίνητο στο έδαφος ανάμεσα από άγρια χόρτα, συνήθως κοντά σε λουλούδια ή πάνω σε χαμηλούς θάμνους σε μέρη με ήλιο.
Και ο Empusa fasciata είναι ένας «προσευχόμενος» μάντης, όπως λέμε το αλογάκι της παναγιάς. Όπως έχουμε ξαναπεί το όνομα αυτό το πήρε από τον τρόπο που τοποθετεί τα σχετικά τεράστια μπροστινά του πόδια και φυσικά δεν είναι προσευχής αλλά ετοιμότητας και άμυνας για τα θηράματα και τους εχθρούς. Επιτίθεται με εκπληκτική ταχύτητα και φυσικά είναι πολύ δεινός κυνηγός. Το μεγάλο του όπλο, τα μπροστινά του πόδια, είναι γεμάτα αγκάθια, έτσι η μοίρα ενός εντόμου που θα πιαστεί στα πόδια του είναι προδιαγεγραμμένη. Το τριγωνικό του κεφάλι μπορεί να περιστρέφεται όσες μοίρες μπορεί και ο άνθρωπος το κεφάλι του, το βλέμμα του επίμονο και διαπεραστικό όταν σε κοιτάζει, μόνο που είναι λιγότερο επιθετικός από τον Mantis religiosa. (περισσότερα…)

Mantis religiosa, το πιο γνωστό μέλος, της πιο αλλόκοτης τάξης εντόμων! 2 Νοεμβρίου, 2011

Ο Mantis religiosa ή το Αλογάκι της Παναγιάς, όπως το ξέρουμε στην Ελλάδα,είναι το πιο γνωστό και διαδεδομένο μέλος μιας μεγάλης και αρχαίας τάξης, τα Μαντοειδή, Mantodea, που περιλαμβάνει 15 οικογένειες και πάνω από 2200 είδη. Στην Ελλάδα υπάρχουν γύρω στα 8 είδη.

Εντυπωσιακό έντομο με ένα τριγωνικό κεφάλι που μπορεί να περιστρέφεται όσες μοίρες μπορεί και ο άνθρωπος το κεφάλι του και ένα βλέμμα τόσο επίμονο και διαπεραστικό όταν σε κοιτάζει που αν το μέγεθος του ήταν πολύ μεγαλύτερο θα το έκανε ένα πολύ τρομακτικό έντομο.
Είναι τόσο επιθετικό έντομο που αν ενοχληθεί δεν διστάζει να δείξει επιθετικότητα και στον άνθρωπο [αυτό που λέμε ζοχάδας], βέβαια αν δει ότι δεν το παίρνει την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια, όπως έκανε και μένα που απέφευγε να με κοιτάξει και προσπαθούσε να φύγει διακριτικά.
Έχει μακρά ιστορία, μιας και κατοικεί στον πλανήτη μας εκατομμύρια χρόνια, πριν ακόμη και από την εμφάνιση των ερπετών.
Καθαρά σαρκοφάγο έντομο, τρέφεται με άλλα μικρά έντομα και θα τον βρούμε να στέκεται ακίνητο στο έδαφος ανάμεσα από άγρια χόρτα, συνήθως κοντά σε λουλούδια ή πάνω σε χαμηλούς θάμνους σε μέρη με ήλιο. Το πράσινο χρώμα του το βοηθά να περνά απαρατήρητο από τα επίδοξα θύματα του. Η καταγωγή του Mantis religiosa είναι η νότια Ευρώπη, αλλά πλέον θα το βρούμε σε όλη την Ευρώπη αλλά και στη βόρεια Αμερική εκτός τις πολύ κρύες περιοχές.
Το όνομα του το πήρε από τον τρόπο που τοποθετεί τα σχετικά τεράστια μπροστινά του πόδια και φυσικά δεν είναι προσευχής αλλά ετοιμότητας και άμυνας για τα θηράματα και τους εχθρούς. Επιτίθεται με εκπληκτική ταχύτητα και φυσικά είναι πολύ δεινός κυνηγός. Το μεγάλο του όπλο, τα μπροστινά του πόδια, είναι γεμάτα αγκάθια, έτσι η μοίρα ενός εντόμου που θα πιαστεί στα πόδια του είναι προδιαγεγραμμένη..
Το μήκος του είναι γύρω στα 5 εκατοστά, με το θηλυκό να είναι λίγο μεγαλύτερο σε μέγεθος από το αρσενικό.
Το ζευγάρωμα τους είναι θανατηφόρο, μιας και το αρσενικό πολύ συχνά κατά τη διάρκεια της γονιμοποίησης πέφτει θύμα κανιβαλισμού από το θηλυκό. Αν το αρσενικό δεν πάρει την κατάλληλη θέση, και συνήθως δεν την παίρνει, ώστε μόλις εκσπερματώσει να μπορέσει να φύγει, το θηλυκό το αιχμαλωτίζει με τα πόδια του και αρχίζοντας από το κεφάλι του, το καταβροχθίζει. Εκτός του ότι με τους σπασμούς που κάνει το αποκεφαλισμένο αρσενικό γίνεται ευκολότερη η εξαγωγή του σπέρματος, όταν επιτευχθεί η γονιμοποίηση, το ακέφαλο αρσενικό είναι πλέον μια καλή πηγή πρωτεϊνών για το γονιμοποιημένο θηλυκό.
Το φθινόπωρο γεννά εκατοντάδες αυγά, από τα οποία την επομένη άνοιξη θα βγουν οι μικροί μάντις οι οποίοι έχοντας τον κανιβαλισμό στο αίμα τους, πολλές φορές τρώγονται μεταξύ τους.
Το αλογάκι της παναγιάς πάντως είναι ένα πολύ ωφέλιμο έντομο για τη γεωργία και είναι ιδιαίτερα αγαπητό από όσους επιδιώκουν φυσικό έλεγχο των εχθρών των καλλιεργειών τους. (περισσότερα…)

Πεταλούδα με βοηθητικές …. 9 Μαΐου, 2010

…..πρώτη φορά βλέπω!

(περισσότερα…)

Μάντης 15 Απριλίου, 2010

Θα ακολουθήσει αναλυτικό ποστ για αυτό το πολύ εντυπωσιακό και παράξενο έντομο!
Προς το παρόν, σας χαιρετώ για κάμποσες μέρες. 🙂